Sizin bayramınız nasıl geçti?
Bazı bayramlarda daha çok gülmüş, daha çok eğlenmiş ya da daha çok hüzünlenmişizdir, kimbilir. Bu sürprizi bol hayatın günü gününü, anı anını tutmaz ne de olsa... Bu bayramı, geçen bayramını mı tutacak, imkansız... Siz, bazı bayramlarınızı düşünüp, gözden ve gönülden geçiredurun, ben de bu bayramı bazılarının nasıl geçirdiğini yazayım...
*** Bazıları, bayramı şehir dışında geçirmek istedi... Haftalar evvelinden eşiyle, dostuyla planlar yaptı, günleri iple çekti. İpin ucu bulunduğunda beklenen an geldi... Çoluk çocuk arabalara binildi, "Nasılsa bize bir şey olmaz, hem de hiç bir şey olmaz" denildi... Bir an önce, azıcık daha hızlı derken, emniyet kemersiz, fazlasıyla güvensiz, trafik kurallarına duyarsız yola çıkıldı... Ne yazık ki yol bitmedi, bitemedi... Bu bayram son bayram oldu, bekleyenlerinin elleri bağrında, acıları yüreklerinde kaldı.
*** Bazıları gül yüzlü, güler yüzlü, hep bal sözlü, hakikatli, özlü olan bazıları bayramı hastanede karşıladı. Son yılların yaygın hastalığı, salgın duyarsızlığı, vefasızlığın 'v' sine yüz vermeden... Tüm sevdikleriyle, sevdiğine sahip çıkarak... Dillinden düşürmediği duaları, eşsiz yara, anaya yollayarak, annesine anne olarak, herkeslere örnek olarak...
*** Bazıları nereden bilirdi ki, yakınlarının ihmal, hata, sorumsuzluk kurbanı olacağını, onca katın altında kalacağını... O dede hiç tahmin etmezdi, elini öpen yavrusunun yavrusu, torununun cansız bedenini kucaklayacağını, içinin yanıp kavrulacağını... Bazıları arefe günü harıl harıl hazırlanırken, bayram telaşına kapılmışken, ertesi gün evinin çökeceğini nasıl bilirdi?
*** Bazıları "Hep evdeydik, gelen giden... Sessiz sakin geçiyor, bayram işte" diyerek anlattı, farkında olamadıkları huzuru tarif ederken... Yani gelenleri, gidebilecekleri varken, sağlıkla nefes alıp verirken yaşanan bir bayramın, aslında ne demek olduğunu, ne büyük mutluluklar bahşettiğini anlamadan geçirdiler işte...
*** Bazıları da yazdıklarımın daha dışında daha başkaca yaşadılar bu bayramı... Başka yaşanmış öykülere, başka anılara sahip olarak... Acı, tatlı, güldüren, düşündüren, öyle, şöyle ya da böyle geçirdiler, geçirdik işte... Önemli olan ne yaşadığımızın farkına varmak, teşekkürlü olmak... O sıradan bildiğimiz, pek de sıkıldığımız rutinin, her bayram hep olanların hayatı rayda tuttuğunu aslında fark etmek... Fark ettiklerimizi dert etmemek, dertleri eritmeye çaba harcamak... Her yıl dönümünde, bayram sonrasında, önemli günlerin ertesinde çekilen çizgilerin, verilen sözlerin tutulması en özleneni... Değişme, değiştirme arzumuzun, sevdiklerimizi, sahip olduklarımızı yıkmaması dileğiyle nice bayramlara....
|