|
 |
|
EMRE AKÖZ
Milliyetçiliğimizin ölçüsü
SKOR TAHMİNİ
Perşembe akşamı NTV'deki 'Basın Odası' programına Sabah'tan Erdal Şafak ve Mehmet Barlas, Milliyet'ten Hasan Cemal, Yeni Şafak'tan Fehmi Koru, Radikal'den de Tarhan Erdem katılmıştı.
Oğuz Haksever program biterken konukların tahmin yapmasını istedi 1) Asker gönderecek miyiz? 2) Türkiye-İngiltere maçını kim kazanır?
Herkes cevap verdi. Sıra Tarhan Erdem'e geldi. "Ben bu futbol işinden hiç anlamam ama..." dedi Tarhan bey, "Türkiye 3-2 kazanır." Ve bir an durdu. Bunun üzerine Haksever hatırlattı "Peki ya asker gönderme?" Erdem cevap vermeye hazırlanırken Mehmet Barlas espriyi patlattı "3-1 olur."
****
Milli maç hayati meseleleri dahi bastırmış durumda Kim kazanır? Kaç kaç olur? Bu sorulara cevap verirken önemli olan takımların artılarını eksilerini karşılaştırarak bir analiz yapmak değil. Esas olan 'gönüllere' hitap etmek. Yani Hem Frenkler'in 'wishful thinking' (hüsnükuruntu) dediği 'olmasını arzu ettiğini', hem de diğer Türkler'in duymak istediğini söylemek.
Medyaya bakıyorum... Herkes "Türkiye kazanır" diyor. Eğer atlamadımsa adıyla sanıyla 'beraberlik' veren yok. "İngiltere alır" diyen var mı? Evet! Ben bir kişi gördüm
CNN Türk'teki 'Basın Tribünü' programında İsmet Berkan ile Yiğiter Uluğ, Türkiye'ye şans tanırken, Mehmet Demirkol "İngiltere yine kazanır" dedi. Gerekçesi Şenol Güneş bu tip kritik maçları hep kaybediyor. İnşallah haklı çıkmaz! (Not İnternet sitesi HaberTürk'ün okurları arasında yaptığı ankette yüzde 23 'İngiltere yener' çıkıyor ama orada kişiler belirsiz.)
****
Demirkol'un fikrini, serinkanlı bir biçimde ifade etmesi hoşuma gitti. Çünkü bu iş tahmini aştı milletçiliğini ortaya dökme yarışına döndü.
Maç için önerilen sloganlara dikkat ettiniz mi? Çanakkaleler'den, Fatihler'den söz ediliyor. Sanki Şenol Güneş başkomutan, futbolcular ise 'topçu'... Savaşta ateşlenen topla, gol vuruşu yapılan top birbirine karıştı. Eh, siyasetçisinden spor yazarına olay bu biçimde ele alınırsa, taraftara 'sakin ol' demenin anlamı kalır mı?
Neyse... Benim tahminim mi? Türkiye zorlanarak da olsa kazanır.
'Tavuk öldü, yaşasın kanat!'
Kimi ilkel kabilelerde yaşlılar kaplumbağalara uzun uzun bakarlarmış. Batılı antropologlar, "Amca niye böyle dalıp gittin" diye sorunca da, "Evladım, kaplumbağalar düşünmeye yarar" derlermiş.
Fransız etnolog Levi-Strauss bu gizemli cümlenin anlamını çözmüştü Meğer kabilenin yaşlıları, tosbağanın 'deseni ve yuvarlaklığı' az buçuk futbol topunu andıran kabuğunda, evrenin modelini görürlermiş.
Bunu öğrenen bazı çağdaş sosyal bilimciler de "Otomobiller düşünmeye yarar" demişlerdi. Gerçekten de sadece otomobillere bakarak modern toplumun binbir yüzünü görebilirsiniz Teknoloji, yolculuk, farklı tasarımlar, tamirciler, benzin, kazalar...
Gelin buna bir yenisini ekleyelim "Yemekler düşünmeye yarar." Yani sadece sofralara ve mutfaklara bakarak bir toplumun kültürünü anlayabiliriz.
****
Bütün bunlar nereden aklıma geldi biliyor musunuz? 'Tarih Vakfı'nın üç ayda bir yayınladığı 'İstanbul' dergisinin son sayısını okuyordum. Kapsamlı bir yeme içme dosyası hazırlamışlar. Balıktan 'fast-food'a, azınlık mutfağından pastanelere, İstanbul'un yemek kültürü inceleniyor. Çok güzel bir çalışma olmuş.
Binghamton Üniversitesi Sosyoloji Bölümü'nden Utku Balaban da 'tavuk kanadı' olayına girmiş.
****
"Canım tavuk kanadı bu kadar önemli mi" diyeceksiniz. Hatırlayın Çok değil, bundan 10 yıl önce, bırakın itibarlı olmayı, tavuk kanadı diye bir yemek var mıydı? "Yoksulun çorbalığı" olmaktan öteye gidiyor muydu?
Eskiden tavuk bütün olarak alınırdı. Suyundan çorba yapılır, pilavla birlikte olduğu gibi sofraya getirilirdi. Herkes budunu ve göğüs kısmını kapmaya çalışır, bazıları da "En lezzetli yeri derisiyle gerisi" deyip kendine düşen 'ikinci sınıf' bölümlere razı olurdu.
****
Şimdi öyle mi ya... Vitrinli piliç çevirme cihazları olmasa tavuğu bütün olarak göremeyeceğiz. Çünkü yuvarlak hesap 1995'ten beri tavuk parça parça satılıyor. Kimi misafirlere en değerli parçaları sunabilmek... Kimi sağlıklı bir biçimde beslenebilmek... Kimi yemeğini daha ucuza mal edebilmek için bu parçalardan uygun gördüklerini alıyor.
İşte böyle bir dönemde, kanat gerçekte bir parçası olduğu tavuktan bağımsızlaştı. 'Kanatçı Haydar'lar, 'Kanatçı Üstat'lar ortaya çıktı... Bu lokantalarda varoş sakinleriyle, kentin kalbur üstü kesimi bir araya geldi. Elle yenilen közlenmiş kanat, aslında çok taze, çok yeni bir lezzet olmasına rağmen gelenekselliği temsil etmeye başladı.
Uzatmayalım Utku Balaban yazısını "Tavuk öldü, yaşasın kanat" diye bitirmiş. Haklı valla; olsa da yesek.
Kızlık zarı diktirmece
Avrupa'da, özellikle de İtalya'da 'kızlık zarı' diktirmek genç kadınlar arasında moda olmuş. Fiyatı 3 bin euro (4.8 milyar lira). Bu haber, başta 'burun kaldırma' olmak üzere estetik ameliyatların manşete çıktığı 1970'li yıllara ait bir fıkrayı aklıma getirdi.
Kız doktora başvurmuş "Aman benim zarımı dikin..." Doktor ameliyatı yapıp (o zamanın parasıyla) 100 lira almış. Aradan bir iki ay geçmiş. Kız yine doktorun karşısında. Doktor bir kez daha dikmiş, 100 lirayı cebine koymuş. Üç, dört... Kız geliyor, doktor dikiyor. Kız geliyor, doktor dikiyor. Derken, bilmem kaçıncı ameliyattan sonra, doktor 500 lira istemiş. "Hayrola" demiş kız, "niye fiyatınız birden böyle zıpladı?" Doktor yorgun bir ifadeyle cevap vermiş "Bu kez uzun ve zor bir ameliyat oldu. Çünkü fermuar diktim."
SİZ BİLİYOR MUSUNUZ?
GÜnerİ Cıvaoğlu, "İflahı kararmak" başlığını kullanmış Milliyet'teki köşesinde. Hatırlayamadım. Sözlüklere baktım. İflah Kurtuluş, kutlu olma, daha iyi duruma girme, mutlu olma, dertten kurtulma. İflah olmak İyileşmek, zor ve kötü bir durumdan kurtulmak. İflahını kesmek Gücünü tüketmek, belini doğrultamayacak duruma getirmek... Ben "iflahı kararmak" diye bir deyimi çıkaramadım. Acaba Cıvaoğlu 'iflah' kelimesini örneğin 'gelecek' ile mi karıştırmış? Yoksa sözlüklerin de atladığı bir başka anlamı daha mı var?
Haberleri gazete sayfası görüntüsünde okumak için
SABAH e-Medya"ya
tıklayın
|
|
|
|
