|
 |
|
ALI KIRCA
Ben demistim..
Bir gazeteci icin en buyuk mutluluk, kimsenin uzerinde durmadigi bir gelismeyi herkesten once fark edebilmek ve yazabilmektir..
Bir gazeteci icin en buyuk mutluluk "ongoru"lerinin gercek olmasidir..
Yani, gun gelip "Ben demistim!"diyebilmektir..
Hangi konuda, hangi alanda oldugu da fark etmez..
Ister siyasette, ister ekonomide, ister savaslarin geleceginde..
Isterse, futbol sahalarinin yesil cimlerinde..
Diyelim ki, soz konusu olan 3 Kasim secimleridir..
Turkiye'nin son 30-40 yilina damgasini vurmus butun politikacilarin, siyaset sahnesinden silinip gidecegini yazmissaniz ve bu ongorunuz 4 Kasim sabahinda gercek olmussa, tarihi ve toplumu iyi okumussunuz demektir..
Secimleri izleyen gunlerde, farkli gazetelerde cok sayida "kose yazari" bu sonucu ongordugunu belirten yazilar kaleme aldi.. Ki hakliydilar!.. Ki bilmistiler!.. (Ki hasbelkader biz de vardik aralarinda!..)
Soz gelimi... Ekonomi dunyasinda kalem oynatan kalem erbabi; Subat krizinin gelecegini onceden haber vermisse, sabit kurun gun gelip felakete yol acacagini yazmissa, tekerlek kirilmadan yol gostermisse, gorevlerini "iyi yapmislar" demekti.. (Sozleri dinlenmese de!..)Ki biz yoktuk iclerinde!.. Cunku uzmanlik alanimiza girmezdi hesap-kitap isleri..
Mesela.. Irak'taki savasin cok cabuk bitecegini, ancak Ortadogu'da yaratacagi depremin yillarca surecegini yazmissaniz, hangi sinifa girecektiniz peki? Yani, "On gunde biter, on yilda bitmez" demisseniz attiginiz baslikta, biraz daha beklemek gerekecektir "mes'um" kehanetiniz icin bir yargiya varmadan once..
Yani, bundan uc yil once "Bu Galatasaray dunyanin en buyuk takimlarindan biri!"demisseniz "pervasiz" bir iddiayla ve bu iddianiz "taraftarlik on yargisi"nin golgesi altinda "biyikalti" tebessumle karsilanmissa; lâkin ayni yilin yaz ayinda, sadece "dunyanin en buyuk takimlari"nin muzesine giden "Super Kupa", Florya'da yerini almissa, gururlanmaz misiniz yazdiklarinizdan?
****
Oysa bugunku yazinin konusu bunlar degil!..
2001 kis aylarinda, Ercan Arikli "Aktuel" dergisi icin yine ilginc bir proje gelistirmisti.. Medyada,bizim gibi bilinen isimler, kendi ilgi alanlari disindaki "populer" isimlerle roportajlar yapacakti.. Oteki meslekdaslarim "cok unlu" kisiler secmislerdi proje icin.. Ben roportaj yapmak icin onerimi soyledigimde ise, dergi yonetiminden "O da kim?" diye soranlar oldu.. Israr ettim. Fotograflar cekildi.. Roportaj gerceklesti.. Aktuel'e "Iste Ikinci Sultan"diye kapak oldu.. Ve roportajin girisinde kaleme aldigim su satirlar yer aldi
"Cok daha unlu isimler vardi bu roportaji yapabilecegim. Ama siz onlari zaten biliyordunuz.
Nurgul Yesilcay ise cok fazla tanimadiginiz, ama bir gun mutlaka hepinizin adini ve hayatini ezbere bilecegi bir genc kadindi. O benim yildiz adayimdi.
Turk sinemasinin yillardir bir turlu boslugunu dolduramadigi "Kadin Yildiz" tahtina adaydi...
Tiyatro egitimi alan, cekirdekten yetisen; hem de sinemada, dunyada dahi az bulunur bir 'yuz'e sahip olan Yesilcay, bana gore tahtin yegâne vârisiydi. Ustelik geride biraktigi yasami da 'film gibi'ydi.
Ben sinema elestirmeni filan degilim. Siradan bir seyirciyim. Bes yil sonra Nurgul'e dair 'uc' kehanetim tutmazsa bir sey olmaz. Bu roportaji kimse hatirlamaz. Ama ongorum gerceklesirse, bes yil sonra beni kimse susturamaz.. Bu roportaj aslinda 'bes yil' sonrasinin roportajidir.
Demisti, dersiniz!"
****
Once aksam; Asmali Konak'in finalinde, havaaanindaki "o" veda sahnesinde, Nurgul'un "olaganustu bir gerceklik"le yansittigi o "habersiz huzun" yuregimize islerken, icimden sessizce tesekkur ettim "yildiz" adayima..
Beni bes yil bile bekletmedigi icin..
Haberleri gazete sayfasi goruntusunde okumak icin
SABAH e-Medya"ya
tiklayin
|
|
|
|
