Yıl, 1934... Dönemin Milli Eğitim Bakanlığı Ulus'tadır.

Bakan ise Niğdeli Abidin Özmen'dir...

Makamında çalışmaktadır.

Kapı çalınır.

Bakan, gür sesiyle, "giriniz" diye seslenir.

Atatürk'ün yaverlerinden biri, beraberinde iki çocukla makama girer.

Hoşbeşten sonra, yaver bey, bakan Abidin Özmen'e bir zarf uzatır.

Bakan, konuklara yer gösterdikten sonra zarfı açar.

Mektup Atatürk'ten gelmektedir.

"Bay Abidin Özmen,

Milli Eğitim Bakanı..."

Bakan bey zarfı açar ve mektubu dikkatle okur.

"Yaverimle birlikte size iki fakir ve kimsesiz çocuğu gönderiyorum. Bu çocukları uygun göreceğiniz bir liseye parasız yatılı olarak kaydını yaptırıp..."

Bu Gazi Mustafa Kemal'in bir emridir ve kesinlikle yerine getirilecektir.

Bakan Abidin Özmen, Ortaöğretim Genel Müdürü'nü çağırtır ve şu direktifi verir:

"Yaver beyin yanındaki şu iki çocuğun evraklarını alınız ve bu çocukları Haydarpaşa Lisesi'ne paralı yatılı olarak kaydını yaptırıp, her ikisi için de üçer yıllık yatılı makbuzlarını, velisi ve ödeyen hanesine Atatürk'ün ismini yazdırarak, bana getiriniz" der.

Bakanın emri derhal yerine getirilir.

Abidin Bey de, kısa bir mektup yazarak yaver beyle Atatürk'e yollar.

"Muhterem Atatürk...

Yaver Bey ile göndermiş olduğunuz iki çocuk hakkındaki emirlerinizi aldım. Ancak, arkasında Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve Cumhurbaşkanı Atatürk gibi birisi bulunduğu için bu iki çocuğu fakir ve kimsesiz olarak kabul etmeme, hem yasalarımız, hem de mantığımız izin vermedi.

Bu nedenle her iki çocuğun da emirleriniz gereği kaydını Haydarpaşa Lisesi'ne paralı yatılı olarak yaptırdım. Üçer yıllık okul taksitlerine ait makbuzları da ekte takdim etmekteyim."

Atatürk, mektup üzerine devrin başbakanı İsmet İnönü'ye telefon ederek...

"Bak, senin Milli Eğitim bakanın bana ne yaptı" diyerek olayı anlatır.

Bunun üzerine İnönü, bakanı adına özür dilemeye hazırlanırken, Atatürk şunları söyler:

"Yok yok, sakın özür dileme...

Tam aksi çok memnun oldum. Keşke her devlet adamı bu medeni cesarete sahip olsa ve gösterebilse..."

Yukarıda okurlarımla paylaştığım bu anekdot, bana, "Kuvva-i milliyeciler" adıyla internette birbiriyle haberleşen gruptan birisi tarafından gönderildi. Günümüzün avantacı ve kişiliksiz bürokrasisi ile mukayese edildiğinde daha da anlamlanıyordu.

Not: Bu anı, yüksek mimar H. Rahmi Özmen'in amcası Abidin Özmen ile Atatürk arasında geçer.

Tarihi değeri olan ve hiçbir yerde yayınlanmayan bu anının unutulup gitmesine gönlü razı olmayan H. Rahmi Özmen, 15.08.1985 günlü bir mektupla gazeteci yazar Vahap Okyar'a iletir.

O da 15.09.1985 tarihli Kolay İlan adlı gazetesinde yayımlar. Anekdot işte bu kaynaktan alınmıştır.

BÜYÜTEÇ

Komplo
Prof. Dr. Naci Görür, 250 yılda bir olan 7 şiddetindeki depreme 14 yıl kaldığını söylüyor. Bu memlekette Temizel gibi iş bilmezlerin yarattığı sosyal deprem ve hukuki komploların yanında doğal deprem solda sıfır kalır.