GUSTO ÇİZGİSİ

İtalyanlar, "Napoli'de 'kenta', Roma'da 'manga', Milano'da 'piyanga'..." yaparlar...

Yani güneydeki Napoli'de "şarkı" söyler, ortadaki başkent Roma'da "yemek" yer, ekonominin en güçlü olduğu kuzeyde, Milano'da ise hep çalışıldığından ağlanır" derler...

Fransızlar'a göreyse en güzel sinemaya Paris'te "Opera Meydanı"ndaki sinemalarda gidilir. Çünkü film izlemek, Paris'in ışıklı karaltısında soğukta sıra beklemeyle, o sırada gazetelerin akşam baskılarını okumakla, film sonrası "semt kafesi"nde içilen kahve eşliğinde yapılan film kriterleri geceye ayrı bir tat, farklı bir lezzet katar.

İngilizler'e göre hayat "pub" demektir. Londra'da saat 18'de yenilen akşam yemeğinden sonra gidilen "pub"larda yapılan koyu İngiliz muhabbeti ve "barmaid"in her gece saat tam 23'e çeyrek kala "Time gentleman please!" şeklindeki final çizgisini hatırlatan, "Vakit geldi beyler" anlamındaki sözleri, farklı bir beğeni çizgisini yansıtır...

Almanlar'a göreyse, yaşamak için bira içilmelidir... Bir "Ekim Festivali" sırasında Lili Marlen söyleyerek içilen soğuk birada ne kadar lanetlenmiş olsa da Hitler'in tankları ve disiplinli Almanlar'ın gölgesi çöker masanızın üstüne...

İspanya'da ise kırmızı şarapla Endülüs güzellerinin raksedişini izleyebilir... Burnundan soluyan boğayı, matadorun Arena'da mağlup edişini seyredip, ölümsüz İspanyol gecelerinde "tutku"nun yeryüzüne yansıyan billurlaşmış ateşli aşklarının sıcaklığını yaşayabilirsiniz!..

Yunanlılar'da ise hayat "eğlence" demektir. Atina'nın tavernaları eşsizdir. "Sirtaki, buzuki, uzo" üçlüsünün raksettiği ayrı bir alemdir o! Bir Türk için Yunan tavernası değişik gelmeyebilir; ama, içeri adımını atıp o geceleri yaşayanlar için Yunanistan ölümsüzdür.

Çünkü, orada insanlar, her gün yeniden doğar, son geceleriymişçesine eğlenirler. Hayat "keyf"e, "siesta"ya endekslenmiştir. Onun için her gece bir başka yaşanır, Yunanistan'ın o buğulu atmosferinde.

İşte, bunlar hep ayrı "gusto"ları, "kelle sayısının" ötesinde "dinlenme tadları"nın varlığını simgeliyor.

İSVEÇ MODELİ

Bu anlamda birkaç satır daha...

Elimde, son yıllarda turizm sektöründe yaşanan zihniyet değişikliğini gösteren bir broşür var.

O broşürden, önemli gördüğüm bazı satırları buraya alıyorum:

"İnsanlar her zaman Avrupa'yı görmek, gezmek isterler. Fakat, daima şu soruyu da kendilerine sorarlar:

'Maddi gücüm yeter mi?'

Bunun bir nedeni de insanlara adı dolar olan para biriminin oynadığı oyundur! Çok hoppa, kıvrak ve değişebilir bir kadın karakteri taşıyan dolar, Avrupa aşıklarının en büyük korkusudur. İsveç bu gerçeği gözönüne alarak, ülkeyi görmek, gezmek, İsveçliler'le beraber yaşamak, yemek içmek isteyenlere önemli kolaylıklar getirmiştir.

Otel fiyatlarını özellikle yaz aylarında, sınıflarına göre düşürmekte ve de ülkenin her yerinde aynı düzeyde tutmaktadır. Aile gezilerindeki kalışlarda daha ucuz fiyatlar uygulanmaktadır. İç hat uçuşları için SAS inanılmaz kolaylıklar sağlamaktadır. İsveç demiryolları günlük, haftalık, aylık, pasolarla bedavaya yakın bir ücret karşılığı bize bütün İskandinavya'yı gezdirmektedir.

Ayrıca Stockholm, Göteborg gibi başlıca kentlerde çok az bir parayla alacağınız çeşitli süreli turist kartları ile taksi hariç bütün kent araçları, metrolar, müzeler bedavadır. Ayrıca, satın aldığınız her malın KDV ve vergilerini, tüm faturalarınızın vergilerini ülkeden çıkarken geri alırsınız!

Görüyorsunuz ki, İsveç'e bu yıl yapacağınız bir gezi sonunda doların oyununa gelmeyecek ve de iflas etmeyeceksiniz!"

Son yıllarda, global turizm piyasasındaki değişim rüzgarını, İsveç işte böyle arkalamaya çalışıyor.

Bunun ötesinde yaklaşımlar da var.

Yer darlığından onları buraya alamıyorum.

Ama, yukarıya önemli bölümlerini aldığım broşürde mentalite farklılığı açıkça ortaya konulmuş.

LAST MUNITE

Nitekim...

İsveç'te 1990'ların başından bu yana, bu durum değişti.

İstatistiklerinde "turist sayısı"nın yerini, "geceleme sayısı" aldı.

İsveçli turizmciler, "Biz yıl sonunda kafa değil, ülkeye gelen parayı sayarız" demeye getiriyorlar.

Kış sporları, uluslararası yelkenli büyük tekne yarışları, golf, tenis, buz hokeyi müsabakaları ve de fuarcılık yoluyla İsveç turizmi büyük çaplı bir ilerleme kaydetmiş, yükseliş trendini yakalamıştır.

Ya Türkiye için ne demeli?..

Yukarıda saydığım ülkelerden daha geride midir?..

Tabii ki, hayır!

Mehmet Tezkan geçen günkü yazısında "Mustafa Taşar kolları sıvadı, turizm hamlesini başlattı.. Çıtayı da yükseğe koydu.. Turist sayısını yüzde 35 artıracağım dedi.. İddialı bir söylem.." diye yazdı...

Taşar gerçekten truzimde başarılı olmamızı istiyorsa, artık turizmi "kelle sayısına" bağlı anlayıştan kurtarması gerekiyor... "Last munite" denilen son dakika satışlarına bağlı ucuz ülke katagorisinden, gustosu yüksek ülkeler ligine çıkarması gerekiyor...

Hem de yedi düvelin bildiği özelliklerimizle şık bir vitrin düzenlemesi yaparak bu anlamda ilk adımı atabilir...