Halkların gerçek duyguları
Yunanlılar'ın Türk halkına maddi yardımı elbette, Amerika ya da zengin Avrupa ülkelerinden gelecek yüklü para yardımıyla karşılaştırılamaz. Ancak Türk halkına, belki de her şeyden daha çok gereksinim duyduğu asla veremeyeceği manevi yardım Yunanlı'dan geldi. Türk halkı da Yunan halkına teşekkür etme yolları aradı ve bunda yüzde yüz başarılı oldu.

Ege sularını santimetre ile ölçenler, haritalarda gözükmeyen adsız adacıkların tapularını bulmak için tozlu devlet arşivlerini karıştıranlar, halkın bu gerçek duyguları karşısında bundan sonra ne yapar, belli değil..

Bu trajik olay gösterdi ki iki halk birbiriyle savaşamaz. Savaşsa bile birbirlerinin yaralarını sarmaya koşar herhalde. Yoksa Yunanlılar Türkler'e böbrek, Türkler göz bağışında bulunurken, Larissa kentinin 4 Belediye Başkanlığı, yıkılan Yalova'da yepyeni bir yerleşim merkezi inşaa etmek ister miydi?

Bu nedenle Ege'nin her iki yakasındaki yöneticiler, bir an olsun, siyasi çıkarları bir yana bırakıp, halkın bu gerçek duyguları ışığında hareket ederlerse, belki Türk-Yunan ilişkilerindeki bazen yapay-bazen gerçek, acı deneyimler ve zehirli açıklamalar ilelebet İzmit depremi enkazları altında kalır. Batı Trakya'dan, Selanik'e, Atina'dan Ankara'ya, Larissa'dan Yalova'ya, İzmir'den İstanbul'a uzanan halkların isteği de bu değil mi zaten?

Stelyo BERBERAKİS