kapat
Anasayfa
|
E-gazete
|
Sarı Sayfalar
|
Arşiv
|
Üye Ol
|
Üye Girişi
|
English
|
Kırmızı Alarm
  
13 Mart 2009, Cuma
Sabah
 
Haberler Spor Günaydın Dosyalar Servisler Multimedya Astroloji Kültür-Sanat İşte İnsan Emlak Çocuk Yazarlar Çizerler
Günaydın Cuma Cumartesi Pazar Emlak Buzz
 
24 Saat
24 Saat
U2 Türkiye'ye gelmiyor ama konser filmiyle idare etmek mümkün. Film, bugünden itibaren tüm Cinebonus'larda.

Bono elini uzatıyor!

12.03.2009
Bu haftanın en farklı filmlerinden biri, U2'nun konserlerinde, dijital üç boyutlu kameralarla çekilen görüntülerden oluşan U2 3D filmi. Rock müziğinin genç gruplarından Sakin'in solisti Onur Özdemir, filmi önceden izledi ve yazdı..
Konser videoları, yıllardır şarkıcıların ve grupların bazı özel performanslarını dinleyiciye ulaştırmaya yarıyor. Dinleyiciler de böylece, sevdikleri grubun konser performansına fiziksel olarak olmasa da ekrandan tanıklık etmiş oluyor. Bu yüzden, konser videoları özeldir; biriciktir. Yansıttıkları anı, video sayesinde sonsuzlaştırıp, dinleyiciye o konserin dışarıdan da olsa bir tanığı olabilmesi ihtimalini sunar.

MİTOLOJİK BİR DURUM
Bu mevzu bahiste, U2'yu konserlerinde canlı kanlı görenlerimiz tabii ki var; Yunanistan'da ya da başka ülkelerde onları görebilmiş olanlar zaman zaman anılarını anlatır. Ama işte, U2'nun Türkiye'ye gelmesinin mitolojik bir duruma dönüşmesine sebep olan tonlarca şey yüzünden, dünya gözüyle kendilerini İstanbul'da görebileceğimiz şüphe götürür bir hale geldi. Zaten, son üç yıldır kalabalıklaşan ve neredeyse dünya şehirlerine yakın bir duruma yaklaşan konser gündemimizin, ekonomik kriz ve müzik endüstrisinin kendi hataları yüzünden girdiği çıkmaz içinde, düşmesi ve neredeyse eskiye dönmesi yüzünden, pek yakında buralara uğrayacakları da bayağı su götürür. İşte tam bu noktada, U2'nun son bombası U2 3D, U2 sevenlere ilaç gibi gelecek bir proje olmuş. Salı günü izleme şansı bulduğum konser filmi (bir konser videosundan çok farklı gerçekten), başka hiçbir şeye benzetemeyeceğiniz bir deneyim sunacak. Ayrıca film, grubun sadece müzikal performansını değil, konserde olsanız dahi erişemeyeceğiniz bir yakınlık ve sıcaklığı sunuyor. U2'nun 2006'daki Vertigo turnesinin son ayağı olan Güney Amerika'da verdiği yedi stadyum konserinden görüntülerle harmanlanan bu prodüksiyon, uzun ve yoğun bir emeğin ürünü. Vertigo şarkısı ile açılan konser, bir anda sizi dışarıdan, ekrandan, kendi mekânınızdan konsere tanık olmaktan, konserin içine, hatta göbeğine çekiyor. Bunun çok klişe geldiğini biliyorum, ama izlediğinizde ne dediğimi anlayacaksınız. Birçok kere Bono elini size uzatırken, arada kalan birkaç santimi kapatmak için siz de elinizi ona doğru uzatmayı geçireceksiniz içinizden. Ya da seyircileri serinletmek için atılan su, üstünüze geleceğinden korktuğunuz için, başınızı geriye doğru irkilir gibi çekeceksiniz. Tüm bunlar fasa fiso gelebilir birçoğu için, ama filmi izlediğinizde, bir konsere üç boyutlu nasıl dahil olunur, bunu anlayacaksınız. Kurgusal olarak çekimler doğaçlama performanslardan oluşuyor, bu yüzden zorlama hiçbir şey yok. U2 her zamanki gibi çalıyor, söylüyor, söyletiyor, eğlendiriyor. Fakat bazı çekimler üzerinde sonradan yapılan birtakım animasyonlar ya da yazılı mesajlar da, konserin o gerçek-üstü gerçekliğini izleyiciye daha da etkili olarak sunuyor. Birçok noktada, kurulan sahnenin de yorumlanmaya açık olması, filmi yapan ekibe, izleyiciyi koltuğuna çakan bir montajlama olanağı sunmuş. Yahweh ile biten film, Bono'nun hayali COEXIST sloganını, hayalden gerçek bir film ile belleklerimize kazıyor. U2 3D gerçekten izlemeye değer, daha önce hiç yaşamadığınız bir deneyim bekliyor, emin olun!
Haberin fotoğrafları