  |
|
İşçi sınıfının takımları
* Ankaragücü kulübünün kuruluşu İstanbul'da gerçekleşmiş. Ankaragücü, İmalat-ı Harbiye'ye dayanır. İmalat-ı Harbiye, Osmanlı Devleti'nde 19. yy ortalarına doğru, ordu ihtiyaçlarına yönelik sanayi politikalarının geliştirilmesiyle zamanın koşullarında, tersanelerle birlikte imparatorlukta işçi yoğunluğu ve istihdamı açısından en başta gelen kurumlarından birisidir.
* 1910'un haziran ayında böyle bir 'birlik' toplantısı organize edilir, fakat bir sonuç alınamaz. İmalat-ı Harbiye Mektebi'nin son sınıf öğrencilerinden ikisinin adı öne çıkmaktadır ve 'birlik' konusunda anlaşma sağlanamamıştır. Agah Orhan'ın öncülüğündeki grup Altınörs İdmanyurdu'nu, Şükrü Abbas'ın öncülüğündeki grup ise, Turan Sanatkarangücü'nü 31.08.1910 tarihinde kurarlar. Altınörs İdmanyurdu Mustafa Kemalci; Turan Sanatkarangücü ise Enver Paşacıdır.
* Ankaragücü tribünün profili, Ankara'ya göç edenler, pazarcılar, kenar mahalle sakinlerinden oluşur. Bu kitlesellikte Ankaragücü'nün bir işçi takımı olmasının da etkili olduğu düşünülebilir. Hacettepe'nin mahallesiyle birlikte ortadan kaldırılmasıyla, mahallenin bıçkın ruhu da Ankaragücü'yle yaşamaya devam etti. Takımın kale arkası tribününün adının 'Gecekondu' olması boşuna değil...
* 1 Haziran 1963'de kurulan Bursaspor ise Akınspor, İdman Yurdu, Çelikspor, İstiklal ve Pınarspor klüplerinin birleşmesinden oluştu. 48 yıl birinci ligde oynayan Bursaspor sanayileşen kentin, bu sanayileşmenin yarattığı yeni işçi sınıfının, köylerden merkeze göç edenlerin takımı oldu. Takım, Türkiye'de kalkınma politikalarına ve zenginlik bölüşümünün İstanbul merkezli oluşuna tepki olarak, Anadolu'da yükselen sesin içerisinde oldu. (Bir dönem Trabzonspor'un dördüncü büyük ve Eskişehirspor'un ikinci ligde olması, Bursaspor'u bu sesin önemli ögesi haline getirdi.)
|
