  |
|
Araf, yok beğenilecek bir taraf!
 Saçmalıklar silsilesi mi deseeeem, amatörlük ötesi mi? Evet, evet buldum! 'Araf' eşittir, doksan altı dakika eziyet. Çarşamba günü galasındaydık da... Hani ben Antalya'da Altın Portakal Film Festivali'ndeyim ya, 'Araf' da 'Portakal orda kal'da yarışan Türk filmlerinden biri. Yönetmeni; Biray Dalkıran, türü; korku. Kaba taslak konusu da şu; evli bir adamdan hamile kalan akademideki dansçı kızımız Eda (Akasya Asıltürkmen oluyor kendisi) bunu hamileliğinin on altıncı haftasında fark eder. Ve ne eder? Yeraltı kürtajcısında yasadışı kürtaj olur. Derken pat diye aradan üç yıl geçer. Bizim Edacık okuldan arkadaşı fotoğrafçı Cenk (o da Murat Yıldırım-kendisine bayıldım) ile evlenir ve müjde! Yine hamiledir. Gelin görün ki, üç yıl önce kürtajla aldırdığı çocuk kabus olup geri gelecektir falan da filan. Bu arada galalar; kırmızı halı, fuayede kokteyl ve oyuncularla röportaj, filmin ardından film ekibiyle söyleşi şeklinde geçiyor. Ha bir de yan yana dizilen jüri üyelerimiz var tabii. Eh biz de kendi yorumumuzu yapmadan duramayız tabii... 'Garez' filminden bir parça, 'Şeytanın Avukatı'nda Charlize Theron'un rahim çıkartan çocuk sahnesinden bir parça, kabuslar kabusu bir film. Hele yönetmenin Cenk'i bin defa evden çıkarıp, merdivenleri indirip, otoparka yürütüp arabaya bindirmesi cümlemizi tüketti valla. Tamam yönetmendir, filmi nasıl anlatırsa anlatır ama her defasında adamı bir yerden bir yere götürürken insan reality şov misali aynı sahneden çeker mi? Sinema dili diye bir şey yok mudur? Acaba yönetmenimiz yeterince film izlememiş midir? Sonra o ışık neydi a dostlar? Filmin ruhunu yansıtmak için karanlık ışık kullanmak başka şey, kötü ışıkla gözümüzü bozmak başka. Hem on altı haftalık yani dört aylık hamile kadının karnı tahta misali dümdüz olur mu yahu? Film bitince yüzünüze "Eee? Bunlar bu filmi niye çekti?" bakışı yapışıyor, ikinci bir filme kadar da sizi terk etmiyor. Özetle 'Araf'ta Hayko Cepkin'in müzikleri ve Murat Yıldırım'ın başarılı oyunculuğu dışında hiçbir şey yok. Hiçbir şey. Doooğru çöpe!
|
