 |  |
Günümüzün yükselen ideolojisi anti-izm...
Etkilerini kaybeden ya da yok olan ideolojilerin yerine, çağımızda doğan bir yeni ideoloji var. Buna "Antiizm" diyebiliriz.
"Anti-izm" ideolojisinin yansımalarını "Anti-Amerikanizm", "Anti-İslamizm", "Anti-Siyonizm", "Anti-globalizm" akımlarında görebiliyoruz.
Eski alışılmış ideolojilerin içeriğinde de "Anti" olmak vardı. Komünizm kapitalizme, liberalizm despotizme, faşizm liberalizme antiydi. Ama o ideolojiler anti olmanın dışında, kendilerine özgü ekonomi ve toplum modelleri önerirdi. Komünizm "Sınıfsız toplum" dan, faşizm "Korporatif ekonomiden" falan söz ederdi.
Yeni ideoloji olan antiizmde ise, bir şeye veya bir kavrama karşı olmak yetiyor. Karşı olunanın yerine ikame edilecek bir alternatif önermek gerekmiyor.
Eski alışılmış ideolojilerin sözcüleri de, bu ideolojileri doktrinleştirdikleri için pek tartışmayı sevmezdi. İdeolojilerle "İnançlar" arasındaki çizgi, zaman zaman yok olurdu. İdeoloji bazı toplumlarda dini inançların alternatifi gibi bile görülürdü. Ama yine de ideoloji "Düşünce" ye, din ise "İnanç" a dayalı olgulardı.
ANTİ-AMERİKANİZM
Yeni ideoloji olan antiizmde, düşünce ve tartışma pek yok gibi. Bir şeye karşı olundu mu, topyekun karşı olunuyor. Örneğin "Anti-Amerikan" iseniz, sade Başkan Bush'a değil, ABD'nin terörizmle mücadelesine de, Coca-Cola'ya da, aynı kapsamda karşı oluyorsunuz.
Veya ABD devirdiği için Saddam'ı veya ABD'yi hedef aldığı için El Kaide'yi ehven görebiliyorsunuz.
Ancak bu tablo sade AntiAmerikanizm için söz konusu değil. Örneğin Amerikalı veya Avrupalı bir "Anti-İslam" eylem grubunun üyesi iseniz, Suudi Arabistan'la Türkiye Cumhuriyeti'ni aynı görüyorsunuz. Fransa'nın yabancı düşmanı politikacıları da, Papalık'ın fanatikleri de, mesela Türkiye'nin AB üyelik projesini, Hıristiyan Avrupa'ya yönelmiş bir tehdit biçiminde algılıyor.
Freudyen bir tahlilde antiizmi irdelediğiniz zaman, kullanılan sloganlarda, topyekuncu bir öfkenin gizlendiğini görmeniz mümkündür. Mesela "Ben anti-siyonistim" diyenlerin derin düşüncelerini deştiğinizde, "Ben anti-semitistim" ifadesinin gizlendiğini kolayca görebilirsiniz.
Bunun gibi Amerika'nın dünyanın kovboyu olarak çıkarlarına karşıt gördüklerine askeri kuvvet uygulamasını da antiAmerikanizminize gerekçe kılarken, Rusya'nın Çeçenistan'da, Çin'in Tibet'te yaptıklarını nedense hatırlamıyorsunuz.
Veya Türkiye'de "Anti-Batı" lı söylemleri seslendirirken "Doğulu" olmanın dayanılmaz ağırlıkları da gündeminize hiç gelmiyor.
VİZYON MESELESİ
Neticede bir şeye karşı olmak, kolay bir pozisyon. Siyasette anti-izm, çalışmayı, üretmeyi, vizyon sahibi olmayı gerektirmiyor.
"Biz Amerika' dan daha güçlü, daha üretken olmalıyız" demek yerine "Amerika' ya karşıyız" demek elbet daha kolay. "Biz Amerika' dan daha güçlü, daha üretken olmalıyız" demeyi yeğ tutan Çin gibi olmak veya Bilişim Çağı'nda yarışa giren Hindistan gibi davranmak, yoğun çaba istiyor.
Türkiye'de siyasete antiizm yerine kendi pozitife dönük vizyonunu sokan ve bu vizyonu bir ölçüde realize eden Atatürk ve Turgut Özal gibi liderler çıktı. Bunlar bir şeylere kızmak ve karşı olmak yerine, Türkiye'yi gelişmiş dünya ile rekabet edebilecek uygarlık düzeyine ulaştırabileceklerine inandılar.
Günümüzde ise galiba siyasette ve düşünce hayatında bizi de anti-izm etkisi altına aldı. Ne yapılması gerektiğini anlatanlardan çok, nelerin yapılmaması gerektiğini anlatanlar çoğunlukta.
|
