|
Nasrettin Afanti
Pekin'de olsun, dolaştığımız diğer Çin şehirlerinde olsun konuştuğumuz Çinliler sohbet sırasında fıkra da anlattılar.
Bizde çoğu kez fıkraya "Nasrettin Hoca bir gün yolda yürürken" falan diye başlanır ya...
Çinliler de "öyle" başlıyorlar.
Ancak "Nasrettin Hoca" demiyorlar da, "Afanti" diyorlar:
- Afanti bir gün yolda yürürken...
"Gerisini" dinliyor ve görüyoruz ki...
Anlattıkları fıkra, bizim Nasrettin Hoca fıkrası.
"Tıpatıp" aynı.
Birkaç yerde "müdahale" edecek olduk:
- İyi de bu "Afanti" bizim Nasrettin Hoca.
Çinliler pek itiraz etmediler.
Sadece "Nasrettin Afanti" demekle yetindiler.
Afanti "efendi" demekmiş.
Bizim Nasrettin Hoca Çin'de olmuş "Nasrettin Efendi."
|
