|
 |
 |
 |
 |
|
Onun adına aşk diyorlar işte
* Bu oyunda, ilişkisinde hep geri planda kalan bir sopranoyu oynuyorsunuz. Siz Rüstem Batum'la evliyken yani gerçek hayatta da geri planda kalmayı tercih etmişsiniz. Neden bir aşk mevzubahis olduğunda kadınlar hep geri planda kalmayı seçer? Hayır hiç kalmak zorunda değiller. Benim tercihimdi, kimse kafama silah dayamadı.
* Ne kadar evli kaldınız? 7 yıl. Ve 7 yılda sadece 2.5 yıl tiyatro yapmadım, 89'da tekrar başladım. Rüstem o sıralar benim herhangi bir oyunda oynamamı istemiyordu. O 'her şeyi beraber yapalım, her dakika beraber olalım' istiyordu. Ancak 3 yıl sonra 'ben istediğimi yaparım' diyebildim.
* Neden erkekler böyle bir şey istediğinde kadınlar buna 'evet' diyebiliyor? Kadınlar bu konumu çok daha kolay içselleştiriyorlar. Bu verilmiş sosyal rollerle ilgili...
* Ama siz herhangi bir iş yapmıyordunuz, sanat aşkını nasıl bir tarafa atabildiniz? Onun adına aşk deniyor işte! (gülüyor) Ama bunun sağlıklı olduğu söylenemez! Ama pişman değilim; ne Rüstem'le evliliğimden, ne boşanmamdan, ne o sürede bir şey yapmamış olmamdan... Neden biliyor musun? Belki başka bir meslekte olmuş olsaydım çok yanardım o yıllara... Ama o yıllar bana hep KDV olarak geri döndü. Oyuncular için acılarımız, sevinçlerimiz, üzüntülerimiz, biriktirdiklerimiz birer malzeme.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
