|
 |
 |
 |
Beyoğlu'nun En Güzel Abisi...(2)
İkisinin de bakışları yeniden cesede, Çetin'in açık gözlerine kaydı. "Orospu çocuğu, arkadan yaklaşmış Çetin Abi'ye" dedi kırmızı pardösülü. "Gözlerine baksa bıçağı kaldıramazdı ki" diye ekledi öteki. "Kim kaldıramazdı?" diye yeniden sordum. Çocukların ikisi de çekingen gözlerle yanımızdaki devriye polislerine baktı. Kırmızı pardösülü olanı, yanıma yaklaştı. "Siz bu bölgenin polisleri değil misiniz?" diye fısıldadı. "Değiliz" dedim ama açıklamam onu rahatlatmaya yetmemişti. Gözleri hl devriye polislerinin üzerindeydi. Onlardan çekindikleri belliydi. "Gelin biz şöyle bir gezelim" dedim çocuklara, sonra Ali'ye dönerek ekledim. "Sen burada kal, birazdan Olay Yeri İnceleme Ekibi gelir. Dikkat edelim de cinayet mahalli bozulmasın." "Merak etmeyin Başkomserim, ben ilgilenirim" dedi Ali. Olay mahallinden uzaklaşırken, kırmızı pardösülü olanı yanıma sokuldu. Çok kötü kokuyordu. "Sigaran var mı be Başkomserim?" diye sordu. Sigarayı bırakmaya çalışıyordum ama henüz paket taşımaktan vazgeçememiştim. Cebimden sigara paketini çıkarıp, uzattım; çekingen tavırla bir tane çekmeye çalıştı. "Al, paket sende kalsın" dedim. "Yarısı da benim di mi Amirim?" diye atıldı öteki. "Yarısı da senin" dedim. Yanıtımı duyar duymaz, "Ver bakalım" diye çıkıştı arkadaşına, "Amirimi duydun. Hile hurda yok." "Yok lan, al işte sekiz tane sana, sekiz tane bana." "O bir tane fazla ne olacak?" "O da Amirime." Gülümseyerek uzattığı sigarayı aldım. Cebimden çıkardığım çakmağımla üçümüzün de sigarasını yaktım. Kırmızı pardösülü olanın gözü çakmakta kalmıştı ama bunu ona veremezdim; rahmetli babamın armağanıydı. Sigaralarımızdan birer nefes çektikten sonra, "Ee anlatın bakalım" dedim, "Kim vurmuş olabilir Çetin'i?" "Kim olacak Amirim, Sağır İhsan'ın kiralık katilleri." "Sağır İhsan da kim?" "Sağır İhsan'ı bilmiyor musun? Bu semtin en çirkef adamıdır." Eliyle, sokağın öteki ucundaki kapıyı göstererek ekledi. 'Tarlabaşılılar Kulübü'nün sahibidir." "Sağır İhsan niye öldürtsün Çetin'i?" "Sen de hiçbir şey bilmiyormuşsun be Amirim" dedi kırmızı pardösülü. "Çetin Abi, 'Öz Tarlabaşılılar Kulübü'nün fedaisiydi. Kulübün sahibi de Apti Dayı. Apti Dayı, bu Sağır İhsan gibi lavuk değildir. İnsan adamdır; onun da bize çok yardımı olmuştur. Apti Dayı, eskiden Sağır İhsan'la ortakmış. Apti Dayı'nın Binnur Hanım diye bir dostu var. Duyduğumuza göre, bu Sağır, Binnur Hanım'ı ayartmış." Oğlan kirli dişlerini göstererek sırıttı. "Anlarsınız ya, Sağır o gece bu kadınla... Çok geçmeden olayı öğreniyor Apti Dayı. Silahı çektiği gibi boşaltıyor kurşunları Sağır'ın üzerine. Ama ne yazık ki Sağır'ı vuramıyor. Böylece kanlı bıçaklı düşman oluyorlar. Tabii ortaklık da bitiyor. Apti Dayı kin olsun diye bu sokağa 'Öz Tarlabaşılılar Kulübü'nü açtı. Sık sık burada kavga çıkar. Bu Sağır İhsan ikide bir 'Öz Tarlabaşılılar Kulübü'nün önünde silah sıkar, nara atar." "Anlamadım" dedim, "Neden Sağır İhsan silah sıkıyor. Apti'nin dostunu elinden almış ya. Daha ne istiyor?" "Ne isteyecek Amirim. Apti Dayı, Sağır'ın müşterilerinin çoğunu kendi kulübüne çekti ya, adam çok öfkelendi. Üstüne üstlük, birkaç hafta sonra Binnur Hanım da Sağır'ı bırakıp Apti Dayı'ya geri döndü." "Peki Apti kabul etti mi onu?" "Etmemesi lazımdı ama adam seviyomuş be Amirim. Etti, aldı kadını, bağrına bastı. Dedik ya Apti Dayı baba adamdır diye. Binnur Yenge Apti Dayı'ya dönünce, iyice azıttı bu Sağır." Sustu, bir an geriye baktı. Başıyla hafifçe devriye polislerini gösterdi. "Bu işte, sizinkilerden bazıları da Sağır'a göz yumuyor." "Olacak o kadar, yemlerini kim veriyor" diye onayladı öteki. "Neyse" diye kestim sözlerini, "Konuyu dağıtmayalım, Sağır İhsan'ı anlatıyordun." "Tamam Amirim kızma anlatıyoruz işte... Bu Sağır ibnesi bir ay önce yine pislik çıkarmaya kalktı. Çetin Abi de onu ve iki adamını yakalayıp, sokak ortasında bi marizledi bi marizledi ki sorma. O sopadan sonra, değil silah sıkmak, nara atmak, insan içine çıkacak halleri kalmadı gebeşlerin. Ama demek ki bir puştluk düşünürmüş orospu analı. Kiralık tutup, pusuya düşürdüler Çetin Abi"yi işte." "Başka düşmanı yok muydu Çetin'in?" "Yok be Amirim, ne düşmanı olacak? Gerçi bu sokakta herkes ondan çekinirdi ama kimseye bir kötülüğü, bir zararı yoktu. Niye düşmanı olsun? Bir bu Sağır puştu vardı işte." "Nerede oturuyordu Çetin?" diye sordum. "Caddenin öteki tarafında" dedi kırmızı pardösülü. "Caddenin öteki tarafında yüzlerce ev var." "Ben söyleyeyim Amirim" diye atıldı öteki. Eliyle sokağın sonunu göstererek sürdürdü konuşmasını. "Böyle yürü, sağda caddenin ışıklarını göreceksin, oradan karşıya geç. Karşıya geçince hemen bir yokuş var Dolapdere'ye inen, oraya gir. Soldan ikinci mi, üçüncü mü ne, Karanlık Bakkal Sokak. Çetin Abi orada otururdu. Bir ayakkabı tamircisi var, onun hemen üstünde. Eski bir bina, kapısı yeşil, onun ikinci katı. Dört numara mı ne." "Sık mı giderdiniz Çetin'in evine?" "Hiç içeri girmedik. O da bizi çağırmazdı. Karnımızı doyururdu, sigara verirdi ama evine sokmazdı." "O zaman nereden biliyorsunuz evini?" "Kulüp kapanınca, bazen onunla birlikte evine kadar yürürdük." "Neden?" "Konuşmak hoşumuza giderdi." "Yalan Amirim" diye atıldı kırmızı pardösülü, "Çetin Abi'yle yürüyünce, sonunda para verirdi bize. İşte bu yüzden geceyarısı oldu mu, kulüpten çıkışını beklerdik onun." Çocuklardan öğreneceğimi öğrenmiştim. Cinayet mahallini Olay Yeri İnceleme Ekibi'ne bırakıp yardımcım Ali'yle yalnız kalınca duyduklarımı ona da anlattım. Dikkatle dinledi beni. "Muhtemelen bu işi Sağır'ın adamları yapmıştır Başkomserim" dedi dalgın bir tavırla. "Ama, cinayetin işleniş biçimi kafamı kurcalıyor." 'Aferin Ali' diye geçirdim içimden. O da benim takıldığım noktada durmuştu. Cinayet bir profesyonelin işiydi. Sağır İhsan gibi adamların kiralayacağı tetikçilerin bu türden ustaca cinayetler işlediği görülmemişti. Tabanca kullanacak olsalar herkes onları görürdü, bıçakla çalışsalar can alıcı noktayı bulmakta zorlanırlar, cesedi delik deşik etmek zorunda kalırlardı. Oysa Çetin Yordam bir hamleyle gırtlağı kesilerek öldürülmüştü. Çetin kendini korumak için silahı çekmiş olmasına rağmen ateş bile edemeden avlamışlardı onu. Yine de Sağır İhsan, usta bir kiralık katil tutmuş olabilirdi. Hani şu son dönemde kirli işlere bulaştığı için ordudan ihraç edilen subaylardan ya da bizim teşkilattan atılan özel timcilerden biri. Bunu anlamak biraz zaman alacaktı.
Ahmet Ümit
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
