Neler oluyor?..
ÖNCE Kenan.. Şimdi de Ömer!.. Yankı dergisinde omuz omuza çalıştığımız genç arkadaşım.. Dünyanın en kibar insanlarından biriydi, ve de en neşeli.. Bu ikisini öyle ustalıkla yan yana getirirdi ki.. Yankı okulunun en sevilen öğrencilerinden biriydi. İşi öğrenmek için nasıl hırsla, nasıl yorulmadan sabahlara kadar çalışırdı. Mülkiye'nin en parlak mezunlarındandı. Bu kadar parlak bir adamın, diplomatik kariyeri bırakıp, gazetecilik yapmasını bir türlü anlayamamıştım. Kendi de anlamamış olmalı.. Veda yazısı yazıp bırakmış gazeteciliği.. Öldüğü sabah Dışişleri'nde göreve başlayacakmış 25 yıl sonra, yeniden.. Ömer Tarkan.. Ölüm haberlerine resimlerini koymuşlar.. Pırıl pırıl, ışıl ışıl, içi gülen gözlerle bakıyor.. O gülüşünü, o yürekten gülüşünü hiç unutmayacağım Ömer.. Benim sevgili kardeşim!..
|