|
 |
 |
 |
 |
|
Amaçları çevre bilincini artırmak
Christo ve Jeanne-Claude'la (J-C), Soho'daki fabrikadan bozma atelye-evlerinde görüşmek üzere Canal Street'teyim. New York sanat çevrelerince sanat dünyasının Yoko Ono'su olarak bilinen J-C neşeli bir kadın. Hayat hikayelerini anlatıyor önce... Biri Bulgaristan'da, diğeri Fas'ta aynı yıl ve aynı günde, 13 Haziran 1935'te doğan Christo ve Jeanne- Claude 1958'de Paris'te tanışmış ve aynı yıl evlenmiş. J-C yaşlarını soranları 70 + 70, yani 140 yaşındayız diye yanıtlıyor.
GEÇİM KAYNAĞI KOLAJLAR
Uluslararası anlamda isimlerini ilk kez 1962 yılında duyuran sanatçıların yegane gelir kaynağı daha önce yaptıkları işlerle ilgili kolajlar. Dosya kağıdı boyundaki imzalı kolajlar 30 bin dolara, büyük boylar ise 600 bin dolara satılıyor. Christo güleryüzlü bir adam. Öncelikle bu projenin diğer projelerden farklı olarak daha özel, küçük ve insani ölçekli olduğunu söylüyor. Projelerinde çoğunlukla farklı tiplerde de olsa daima kumaş kullandığını çünkü kumaşın dinamik ve dokununca karşılık veren bir materyal olduğunu, ayrıca en ufak bir esintide  bile hareketlendiğini anlatıyor. Christo, bugüne kadar yaptıkları tüm projelerde kullandıkları her türlü malzemenin yeniden işlenebilen malzemeler olmasına özellikle dikkat ettiklerini ve proje bitimiyle birlikte en ufak parçasına kadar tüm malzemenin endüstriyel amaçla yeniden çevirime sokulduğunu belirtiyor. "Her şeyden önemlisi kendimi tatmin etmeyi amaçlıyorum" dedikten sonra ekliyor: "İnsanların kendilerine ve çevrelerine daha bilinçli yaklaşmalarına yardımcı olmaya çalışıyorum. Bir projeye başladığımda sonucunun nasıl olacağını tam olarak bilmiyorum. Her zaman kendi bütçemle çalışıyorum, bu özgürlüğüm için şart!"
PARKIN DEĞERİ ARTACAK
Son olarak 'Kapılar' sergisini soruyorum. Anlatıyor: "Parkta kapıları dolaşan izleyiciler kendilerini altın rengi bir tünelde yürüyormuş gibi hissedecek. Çevredeki binalardan bakıldığında ise rüzgarla hareket eden kumaşlar, karla kaplı parkın içinde akan altın rengi bir nehre benzeyecek. Kapıların rüzgarla dalgalanan kumaş bölümleri parkın organik yapısını, kumaş perdeyi taşıyan dikdörtgen vinil direkler ise şehrin geometrik silüetini temsil ediyor. Bu sergi Central Park'ın güzelliğiyle yarışmayacak, onun değerine katkıda bulunacak
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
