Biraz abardı galiba

Birkaç yıl önceydi. Almanya'da bir yayıncılık fuarına katılmaya gitmiştim. Fuar alanından otele dönerken bir benzincide durduk.
Kellifelli iki adam birbirini kovalıyordu. Öyle agresif bir tutum da yoktu. Çocuk gibi kovalamaca oynuyordu bıyıklı adamlar. Kahkahalar havada uçuşuyordu.
Gündemimizi işgal eden, Emre'nin Nobre'yi "ellemesi" kıvamında eğleniyorlardı anlayacağınız.
İçimden bu adamlar Türk değilse ben de bi'şey bilmiyorum diye geçirdim. Camı açıp da "bi'dur len"i duyunca konu kapandı.
Bütün Türkiye'nin hadiseyi neden bu kadar büyüttüğünü anlamış değilim.
"Poşetlik görüntü var Hocam kurcalama."
"Ben kurcalamıyorum, Emre kurcalıyor."
Maraton'un jeneriğine girecek tarihi diyaloglarından biriydi bu.
Sonra tıp dünyasından alınan görüşler var.
Ortaokul-lise yıllarında her erkeğin başına gelmiştir İstiklal Marşı'nı tersten okutma girişimi. Gariban bir öğrencinin üstüne çullanılır, kurcalanır ve istek şarkısı tersten okutulur. Farklı versiyonları da vardır. Pusu kurulur, oturduğu yere zoka bırakılır falan...
Bunun erkeklik veya eşcinsel eğilimli olmakla ilgisi de yoktur. Dilimizdeki karşılığı da pandik atmaktır. Her Türk genci ya yemiştir ya da atmıştır.
Emre futbol sahnemizin en düşük profilli oyuncularından biri. Buna itirazı olan var mı bilemiyorum. Üç büyüklerde forma giymesine rağmen taraftarın "umurunda olmayan" renksiz, sıkıcı bir oyuncudur. İyi niyetinden her zaman şüphe duymuşumdur. Kişisel olarak ben de pek hoşlanmam ama bu eleştirileri hak ettiğini düşünmüyorum. Altı aydan başlayan hapis cezası söz konusuymuş. Bu çok saçma! Eğer bu hareketiyle altı ay yiyecekse, tarihi boyunca rakiplerine attığı dirsek, tekme ve kafalar yüzünden Elbe adasına sürülmeli.
Kimi zaman bazı hadiselere hak ettiğinden daha fazla mana yükleriz. Sonra ona inanmaya başlar, gerçekleri ıskalarız. Bu özellikle spor medyasının sıkça düştüğü bir tuzak. Günlerce o oynadı, bu oynamadı üzerine kafa yorulur, kavgalar çıkar, ahkâmlar kesilir. Oysa gerçek o kadar basittir ki. Benim bu derbide gördüğüm tek gerçek var:
Son dakikasına kadar çok heyecanlı bir maç izledim. Emre'nin Nobre'yi ellemesi açıkçası suyunun suyunun suyu benim için.