SABAH - 28/07/2004 - Adil Tügel unutulmaz

Şu an 28 Temmuz 2004 - Çarşamba tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

	Yazarlar

	Günün İçinden

	Ekonomi

	Gündem

	Siyaset

	Dünya

	» Spor

	Hava Durumu

	Sarı Sayfalar

	Ana Sayfa

	Dosyalar

	Arşiv

	Euro 2004

	Günaydın

	Televizyon

	Astroloji

	Magazin

	Sağlık

	Cumartesi

	Aktüel Pazar

	Otomobil

	Sinema

	Çizerler

Google Arama

Adil Tügel unutulmaz

Bugün Veliefendi Hipodromu'nda yapılacak ikinci koşu hayatta tanıdığım en mükemmel insanlardan biri olan rahmetli ağabeyimiz Adil Tügel adına koşulacak. Bu vesile ile onu bir kere daha hatırlayacak ve anacağız. Aslında Adil Tügel hiç aklımızdan çıkmadı. REYHAN isimli at ile başlayan yarış atçılığına sonra kendi yetiştirdiği atlarla devam etti. İyi atlar koştu. Şimdilerde Adil ağabeyin soyadı eşi Gülay hanımın atları ile yarış programlarında yerini alıyor.
Adil Tügel gerçek bir İzmir'li idi. Uzun seneler Istanbul'da yaşamasına rağmen İzmir'i ve oradaki arkadaşlarını unutmadı. İzmir'de futbol camiasında da çok ünlü idi. Altay'daki futbolculuk, antrenörlük ve yöneticilik günleri, birçok başarıya şahit olmuştu. Herkes tarafından çok sevilirdi. Türkiye Yarışatı Yetiştiricileri ve Sahipleri Derneği'n de uzun süre Başkanlık yaptı. İlk yönetiminden bırakana kadar geçen zaman da ben de Derneğin Muhasip Üyesi idim. O günlerin şartları içinde çok faydalı işlere ön ayak olunmuştu. Nitekim ben ve Özden Odacıoğlu dışındaki tüm Yönetim Kurulu üyeleri TJK Asli üyeliğine geçtiler ve o dernekte de mesul görevler aldılar.
Adil ağabey herkesi çok severdi ama İzmir'lileri daha çok severdi. Onlar da Istanbul'a geldikleri zaman, hemen Adil ağabeyin oturduğu ve Müdürlüğünü yaptığı Tavuk Çiftliği'ne ve Ömür Restaurant'a giderlerdi. Eski Galatasaray'lı ve milli futbolcu Ayhan Elmastaşoğlu (Yavru Ayhan) ile kaleci Varol (Ürkmez )'u herkesten çok sever, onlara hala teknik direktörleri gibi davranırdı. Varol ipe sapa gelmez şakalar yaptığında da onu çocuk gibi azarlardı. Biz de kıkır kıkır gülerdik. Varol'da ömür adamdır doğrusu... Mustafa Denizli ise en sevdiği talebesi idi.
TJK Asli üyesi olmadan evvel yarışları Atsahipleri tribününün en solundaki köşeden, çoğu zaman ise şimdi çocukların at bindiği alanın önündeki banklardan seyrederdik. Oradaki sohbetlerin tadını şu an bile hatırlıyorum. Dündar bültenin sahibi Dündar Alanbay, rahmetli avukat Hüseyin Moroğlu, rahmetli doktor Özcan Kızılkaya, dişçi Rober (sağdır inşallah) tenekeci Tarık (Benim ve yakın jenerasyonumun Bakırköylü olup da ona bisikletini tamir ettirmeyen hiçbir çocuk yoktur) ve hergün değişen kalabalık bir gurup orada toplanırdık. Yarışların dışında ana konu futbol ve yemekti. Çoktan rahmetli olan şöför Arif ağabey yiyecekleri taşıma üstadı idi... Bir defasında Fatih'e gidip Trabzon pidesi bile getirmişti. Adil Tügel'i unutmak mümkün mü siz söyleyin.
Bugün de dersimizi çalışıp bir şablon yaptık. Çatıyı kurduk. Bahtınız açık, şansınız bol olsun.

HASAN SAYDAM