|
'Dost' teknoloji
Gömlek cebine dahi sığabilen bir dijital fotoğraf makinesi arıyordum. Doğru mu yaptım bilemiyorum ama Minolta'nın Dimage Xt modelinden aldım. Sigara paketi kadar bir şey. Kullanım kılavuzunu okuyarak, girdisini çıktığını anlamaya çalışırken ne öğrendim biliyor musunuz?
İstediğiniz görüntüyü saptamak üzere denklanşöre bastığınızda bir tür 'klik' sesi çıkıyor. Ama bu ses makinenin 'normal' sesi değil (o sadece 'pıt' eder). Meğer Minolta'nın bir vakitler çok beğenilen, mekanik, 'CLE' modelinin sesini alıp Xt'ye yüklemişler.
Bu hem hoşuma gitti, hem de tuhafıma!.. Hoşuma gitti; çünkü insan eski bir dostla karşılaşmış gibi oluyor. Tanıdık, bildik, görevin layıkıyle yerine getirildiğini bildiren bir ses.
Ama aynı anda bunun bir 'numara' olduğunu da biliyorsunuz. Plastik güllerin üstüne su damlacıkları serpmek... Ekmeklerin taze ve çıtır olduğu hissini uyandırmak için kavuniçi ışık kullanmak gibi... Yine de o sesi sevdim.
|
