Batıda ünlü bir kavram vardır: "Show must go on!" derler.
Yani her ne olursa olsun gösteri devam etmeli, yarım bırakılmamalıdır.
Bugünlerde gösteri dünyasının bu altın kuralını hatırlamanın yararı var.
Çünkü, Kemal Sunal kendisini çok heyecanlandıran bir film çevirmeye gidiyordu: Ali Özgentürk'ün yöneteceğie Balalayka adlı proje.
Ne yazık ki daha yolculuğun başında yaşama veda etti.
Şimdi Ali Özgentürk'ün nasıl büyük bir acı, şaşkınlık ve panik içinde olduğunu biliyorum.
Bir yanda Kemal Sunal dostunun kollarında ölmesi, şok, acı, şaşkınlık.
Öte yanda da milyon doların üstündeki bütçesiyle dev bir yapımın hazırlanmış ekipleri, tırları, araç gereçleri, kadrosu...
Sanırım aklına bu filmi ertelemek, ekipleri dağıtmak bile geliyordur.
Ama bence yapılması gereken bu değil.
Ali Özgentürk filme devam etmeli.
Mümkünse gelecek hafta çekimlere başlamalı.
Çünkü bu film, Sunal'ı çok heyecanlandırıyordu.
En azından onun heyecanına saygı göstermek için bu film çekilmeli.
Ekibin, filmin her aşamasında Kemal Sunal'ın ölümünden doğan titreşimleri duyacağını ve bunun filme mutlaka geçeceğini tahmin ediyorum.
Bu film, Kemal Sunal'ın görevini üstlenecek bir aktörümüzle derhal çekilmeli ve onun anısına sunulmalı.
Filmin başında bu sunuş belirtilmeli.
Bir sinemacıya yakılacak ağıt, yine sinema yoluyla yerine ulaşır.
Ali, Balalayka'yı bir çeşit vasiyet olarak algılamalı: Kemal Sunal'ın vasiyeti.
Dünya sinemasında da çok örneği görüldü bunun.
Bazen baş oyuncular film çekimi sırasında öldü ve Postacı (İl Postino) gibi bazı filmler, dublörler kullanılarak tamamlandı.
Kemal Sunal ise çekime giderken, daha bir tek kare çekilmeden hepimize bir şapka salladı.
Bu filmi bir an önce bitirmek ve bu duygu yoğunluğunun yaratacağı atmosferle, dünya çapında bir yapım çıkarıp bunu Kemal Sunal'a adamak Ali'nin boynunun borcu.
Çünkü hayat gibi gösteri de devam ediyor.
