"ALTIN SES"TEN ŞARKILAR
İstanbul ekinde, İstanbul'un bitmek bilmeyen dertlerini okuyoruz. Bugün İstanbul'da harikulade güzelliklerin de gerçekleştiğini duyurmak da mutluluk. Çünkü Galatasaray'ın zafer çığlıkları dinmek üzereyken insanların sayıları çok az da olsa, ruhunu tertemiz hislerle ve coşkuyla dolduran Kiri Te Kanawa'yı buraya getirenlere ne kadar teşekkür etsek azdır.

İrlandalı bir anne ile Yeni Zelanda'nın Maori tarikatına mensup bir babanın 1944'te evlat edindiği Kiri Te Kanawa için bugün dünyada yazılan övgü dolu sözler toplansa, ortaya birkaç kitap çıkar. O'nu dinlerken, hıncahınç dolu salondakilerin nefesini tuttuğunu görmek - bir iki saygısızın telefonunu kapatmayı unutması dışında - ve çoğu zaman alkışta hasis davrananlar yerlerinden fırlayıp "bravo"larla sanatçıya iki kez "bis" yaptırmasını izlemek ayrı bir mutluluktu. Çünkü çoğu bilinmedik aryaları dinleyen İstanbulluların billur gibi akan bir ses açlığı çektiği belliydi.

O'nun adını gemisine, yatına hatta yastığına ve sevdiğine verenleri biliyordum. Ama Kiri Te Kanawa'nın gizlice Pazar günü Gelibolu'ya gittiğini kulağıma fısıldayan Melih Fereli'den öğrendim.

Melih Fereli: "Ah" dedi. "Size haber verip o sahneyi bizzat görüp yaşamanızı ne kadar istedim bilemezsiniz. Ama Kiri Te Kanawa benim dahi kendisine eşlik etmeme razı olmadı. Sadece onu Gelibolu'ya götürüp getirecek özel bir uçak bulduk; tek başına oraya gitti. Bu zarif kadın önce Türk ve İngiliz şehitliklerini ziyaret etmiş, sonra Anzak Şehitliği'ne giderek orada yatan şehit vatandaşları için şarkı söylemiş. Ben bu festivallere gelen binlerce sanatçı tanıdım ama onun gibi sade, sıcak ve müstesna bir yıldız tanımadım."

Bir dostlarının tanıştırdığı Desmond Park'la 1967'de evlenen Kiri Te Kanawa Antonia ve Homas adlı iki çocuğu evlat edindikten 21 yıl sonra boşanmış.

Prens Charles'la Lady Diana'nın St. Paul Kilisesi'ndeki düğününde "Let the Bright Seraphim" şarkısını söyleyen Kiri Te Kanawa daha uzun yıllar sahneden ayrılmaya niyetli değil. Onun tek arzusu, en büyük hobisi olan balık avında büyük bir balık tutmak.

ECZACIBAŞI'NA TEŞEKKÜR
Salı akşamı Aya İrini'den ayrılıp Topkapı Sarayı'nın bahçesinde yürürken kendi kendime konuştuğumu duyan yeğenim Sema, "Bir şey mi söyledin?" dedi. O'na içimden bu festivalin yaratıcısı yakınım ve şimdi o bahçede defalarca sarılıp teşekkür ettiğim Nejat Eczacıbaşı'ya minnetimi tekrarladığımı söyledim. Ama Melih Fereli ve ekibine, o ruhu yaşatmadaki azimleri için; yine onlara da yüzbinlerce defa teşekkürü borç biliyoruz...

Leyla Umar