Onbinlerce yatırımcıyı ilgilendiren "yatırım indiriminin stopaja tabi tutulamayacağına" ilişkin Danıştay Dördüncü Dairesi kararının ayrıntıları belli oldu. Dördüncü Dairece "oybirliğiyle" verilen ve tam metni Yaklaşım Dergisi'nin Haziran 2000 sayısında yayımlanan 3 Mayıs 2000 Tarih ve Esas No:1999/5648, Karar No:2000/1914 sayılı kararı-nın, ana hatları şu şekilde;
* Anayasa'nın 73. maddesine göre, "Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlü-lükler, kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır". Bakanlar Kurulu'nun, vergi koyma, değiştirme veya kaldırma yetkisi yoktur. Bu nedenle, Bakanlar Kurulu'nca, vergi kanunlarında yeralan bir hükmün değiştirilmesi, kaldırılması veya vergi konu-sunda yeni bir hüküm konulması, kanunun bu yolla aşılması, Anayasa'ya ve vergi mevzuatına aykırılık teşkil eder. Özetle, kararname ile vergi alınamaz. Bakanlar Kurulu'nun, kanunla vergi kapsamına alınmayan bir konu hakkında, parantez içi bir hükümle tevkifat (stopaj) oranı belirlemesi, hukuken mümkün değildir.
* Yatırım indiriminin, stopaja tabi tutulmasının dayanağı olarak gösterilen, Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesinin 6/b-ii bendinde; Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinin 1 Numaralı bendi dışında kalan, kurumlar vergisinden müstesna kazanç ve iratlardan tevkifat yapılacağı yazılıdır. Kurumlar Vergisi Kanunu'nun istisnaları düzenleyen 8. maddesinde, yatırım indiriminin yeralmadığı açıktır. Bu nedenle stopaj yapılamaz. Yasada sadece, oranları tespit etme konusunda, Bakanlar Kurulu'na yetki verilmiştir. Bakanlar Kurulu, vergi kapsamına alınmayan bir ko-nu hakkında, parantez içi bir hükümle stopaj oranı belirlemekle, kanunu aşmıştır. Bu ise Anayasa'ya ve vergi mevzuatına aykırıdır.
* Kanunun lafzı açıkken, yorum yaparak ve kanunun gerekçesi gözönüne alınarak, ya-tırım indiriminin de bir istisna uygulaması olduğu sonucuna varmak mümkün değildir.
* Gelir Vergisi Kanunu'nun, 4369 sayılı Kanun'la değişmeden önceki hükümlerine göre, yatırım indiriminin tevkifata tabi olması ve bu uygulamanın uzun yıllar devam etmesi, bu konudaki yasa değişikliği ile birlikte, hukuken hiçbir sonuç doğurmaz.
Onbinlerce yatırımcıyı yakından ilgilendiren ve bu konuda yaşanan tartışmaları noktalayan Danıştay Kararı, aşağıdaki açıklamayla tamamlanıyor.
"Sonuç olarak, bütün bu hükümler ve Kanunun lafzı ve sistematiği birlikte incelendiğinde, ne Gelir Vergisi ne de Kurumlar Vergisi Kanunlarında yatırım indirimi nedeniyle tevkifat yapılabileceğine ilişkin açık bir hükmün bulunmaması karşısında, ver-giden istisna edilmiş bir kazanç ve irat olmadığı anlaşılan yatırım indiriminden faydalanılan tutarın, bu konuda sadece tevkifat oranlarını belirleme yetkisi bulunan Bakanlar Kurulunca, tevkifata tabi tutulması yolunda yapılan düzenlemede yasaya uyarlık görülmemiştir."
Danıştay Dördüncü Dairesi'nin, "oybirliğiyle" verdiği yukarıdaki karar, "hukukun üstünlüğünü" bir kez daha ortaya koymuştur. Bir kez daha belirtelim, iyi ki bu ülkede yargı var...
