Bu satýrlarý kaleme aldýðýmýzda Kopenhag'da büyük finalin baþlamasýna daha saatler vardý...
Yani bilmiyorduk maçýn sonucunu...
Ancak...
Sürecin sonunu biliyoruz...
Bu sürecin sonunda hüzün vardýr.
Bütün bu yaþananlarýn hüzünden baþka varacaðý hiçbir menzil yoktur.
Galatasaray kaybetmiþ de olsa, kazanmýþ da olsa, sonuç deðiþmez..
Ömrünün son haftalardaki bölümünü dünkü maça endeksleyenler için, coþkularý doruða týrmandýranlar için, gecesini gündüzünü bir doksan dakikayla dolduranlar için, bu sabah uyandýklarýnda yaþayacaklarý þey kocaman bir boþluktur..
Bütün gürültüler susmuþ, bütün þarkýlar notalarýna çekilmiþ, bütün bayraklar inmiþtir gönderlerinden.
Hiçbir coþku, hiçbir heyecan, hiçbir duygu saðnaðý, son haftalardaki ve dün akþamki kadar yoðun yaþanmayacaktýr artýk..
Tuhaf bir hüzün kaplar içinizi...
Kopenhag ve Ýstanbul sokaklarý bayrak, flama ve renkli balon parçacýklarý dýþýnda bomboþtur artýk...
Bomboþ..
Lakin... Futbol hayattýr.. Ve hayatýn birçok bayram ertesinde ve arzulanmýþ þeylerin düþ kýrýklýðýnda olduðu gibi; bu beklenen ve istenen bir hüzündür..
Bedenimizde ve yüreðimizde ayný anda hissettiðimiz "kýrgýnlýk" için neleri vermeyiz ki!..
Belki de bütün coþkular ve heyecanlar, bu harikulade, bu tarifsiz kýrgýn zamanlar için yaþanmýþtýr..
Öyleyse; kaybettiysek de merhaba hüzün...
Kazandýysak da merhaba hüzün..
Her halžkârda;
Günaydýn hüzün...
Dün Baðdat alýndý mý, alýnmadý mý bilmiyoruz...
Bir "sefer-i humayun"dan çok önce yazdýk bu yazýyý...
Ancak..
Yeni Baðdat seferlerine çýkmak ve seferin ertesinde yeni hüzünlerin ýrmaðýnda akmak için hazýrdýr gönlümüz...
Çünkü biz de Baðdat'tan çok Baðdat seferini sevenlerdeniz...