GÖRMEK İSTEMEDİ
1960'lardan bu yana Kilyos'a bir daha hiç gitmedim. Sadece vakitsizlikten değil, Turban Oteli'nin bakımsızlığını, denizin ve kumların gemilerden gelen petrol atıklarıyla dolduğunu görmek istemedim.

Geçen Pazar havayı güneşli görünce, yeğenimi Belgard Ormanı yerine Kilyos'ta yürümeye razı etmek için hayli dil döktüm. Ona psikologların vaktiyle beni ikna etmek içn, Kilyos'la ilgili bilgileri tek tek saydım. O hep Kilyos sahilinin rezaletini, özellikle Turban Oteli'nin tellerle kaplı olduğunu ve kumlarda yürüyemeyeceğimize dair duyduklarını aktardı. Sonunda hatırımı kırmamak için Kilyos'a yollandık.

PASLI TELLER
Bildiğim tek yer Turban'ın içine girilecek kapıydı. Ama kapının paslı demirlerine ufacık bir kilit asılmış, otelin önündeki uzun kumsal paslı tellerle çevrilmişti.

Tıpkı bir Nazi kampına benzeyen görünüme belli ki dehşetli kızanlar tellerin bir kısmını, ancak bir insanın iki büklüm olarak geçebileceği bir delik açmışlardı. Biz de güçlükle o delikten geçip deniz kenarında yürümeye başladık.

Çevreye baktım, gözlerime inanamadım. Otelin darmadağan hali ağaçların arasında çok belli olmuyordu. Ama sahildeki korkunç, daha doğrusu sefil durum, düşmaların yakıp yıktıktan sonra kaçarken bıraktıkları bir harabeden farksızdı.

Soyunma kabinlerinin üzerine otelden inilen merdivenler olduğu gibi düşmüştü. Her taraf çöp doluydu.

BETON SİTELER
Kilyos'ta o gün maziden kalan tek güzel şey dalgaların sesiydi. Çevreye hiç bakmamaya çalışarak ve etrafımızda birbirleriyle oynayan köpekleri seyrederek bir saat yürüdük.. Dalgaların sesi ilaç gibi geldi; sakinleştim. Ama dönerken bu sefaletin ve kepazeliğin fotoğraflarını çektim. Belki görenler sarsılır da, dünyanın en güzel yerlerinden biri olarak bizlere sunulan bu kentin daha fazla hırpalanmasına mani olurlar.

Kilyos dönüşü hiç de hoş olmadı. Tarlalarındaki sebzeleri satanların yerinde, birbirine bir metre uzaklıktaki ve tıpatıp benzeyen siteler dikilmişti. Onları yapanlardan çok yaşayanlar için üzülerek ve bir daha dönmemek üzere Kilyos'a veda ettim...

Leyla Umar