Turizmci arkadaşım Ümit arayıp mesaj bırakmış. Son aradığında "Turizm batıyor" demişti. Bu sefer dalgıçlık turuna çağırıyor olabilirdi. Telefon ettiğimde "Kıbrıs'ı, Avrupa'yı yazmayı bırak da bizim halimize bak" diye çıkıştıktan sonra "Dükkanı kapatıyorum, yeni iş arıyorum" dedi. 2000 yılında Avrupa Birliği üyeliğine hazırlanan bir Türkiye'ye turist akacağını söyledimse de inandırıcı olamadım.
Durumun vehametini geçen hafta sonu gözlerimle gördüm. Türkiye'nin güneyi de farklı bir biçimde sallanıyor. Side'de bin 100 yataklı otelde Eylül ayında 20 müşteri var. Kaş'ta dükkanlar sinek avlıyor. Deprem'in güneye yansıması otellerin boşalması şeklinde olmuş.
Ayrıca; Kaş ve Kalkan civarı turizmde öncelikli bölge ama bir havaalanı yok. Oteller yapılsın diye teşvik verilirken insanlar oralara nasıl gidecek diye düşünülmemiş. Dalaman ve Antalya'dan en erken iki buçuk üçer saatlik karayolculuğu ile ulaşılıyor Kaş'a. Aslında hemen oracıkta bir hava alanı var, hem de eskiden Kaş'ın mahallesi sayılan Meis adasında. Gelgelelim orada da Türk-Yunan sorununa tosluyorsunuz.
Türk-Yunan hırgürü sona erse İstanbul-Meis uçak seferleri anında başlar. Meis'ten tekne ile Kaş beş dakika. Sportifler yüzerek çıkabilirler, o kadar yakın.
Kalkan civarında insanın burnunun direğini düşüren bir kokunun içinden geçiyorsunuz. Akdeniz'in şık incilerinden Kalkan'ın çöpüymüş o şok koku. Turizm Bakanı geçen hafta Kemer'de çöp tesisi temeli attı, Kaş'a da uzansa iyi olurmuş.
Kaş çarşısında Mehmet Gülseven'e rastladım; Kaşlılar Derneği'nden, üstelik eski gazeteci. "Burada öyle yerler var ki geri kalmış dedikleri Doğu'yu mumla ararsınız" dedi. Kalkan ve Kaş'taki pırıltılı kıyıları bırakıp kimi köylere girince ona hak verdim. Kalkan'a 26, Kaş'a 25 kilometre uzaklıkta bir yayla köyü var, adı Bezirgan. Etrafı dağlarla çevrili harika bir doğa içinde 350-400 haneli tarihi bir köy. Likyalılar'dan kalma mezarları ambara dönüştürmüş köylüler. Bezirgan köyünün elektriği altı yıl önce bağlanmış, ama suyu yok. Bu yüzden de köy boşalıyor. Bezirganlılar köyleri için "Güney'in Doğusu" diyorlar ki yakıştırmada haklılar.
Kıyıdaki tatil köyü cilası dökülünce güneydeki susuz köy gerçeği çıkıyor karşımıza.
Öbür tarafta da Antalya Altın Portakal Festivali'ne hazırlanıyor. Festival deyince aklıma geldi, susuz köyü anlatan ödüllü Susuz Yaz filmi 35 yıl önce çevrilmişti. Başrolde Hülya Koçyiğit, 16 yaşında. Türkiye değişiyor değişmesine. Değiştiği içindir ki susuz köyle simgelenen değişmeyenler insana daha bir batıyor.
