Futbol tuhaf bir oyun. Zaten bu tuhaflığı da milyonlarca seyirciyi sahalara çekiyor. Dün akşam, Trabzonspor'un Erman'la golü bulduğu dakikaya kadar Adana devamlı saldıran ve oyunda belirgin üstünlüğü olan takımdı. 3-4 net gol pozisyonundan da yararlanamadı.
Trabzonspor ise sadece savunmayı düşündü. Kendi sahasını kalabalık tutarak karşı ataklarla golü bulmayı amaçladı. Fakat kendi sahasında çok adamla savunma yapmasına karşın rakibe birçok gol pozisyonu vermesi düşündürücüydü. Savunmada bireysel hatalar devam ediyor. Özellikle yan toplarda yerleşme yanlışları var. Adana'nın attığı gol buna en iyi örnektir.
Orta alanda Nesim henüz istenilen düzeyde değil. İlk yarıda Altan, Nesim'in markajından her pozisyonda kurtularak arkadaşlarına net pozisyonları hazırlayan isim olarak sivrildi. Hüseyin ise tartışmasız maçın en iyi oyuncusuydu. Savunma görevini eksiksiz yerine getirirken aldığı topları olumlu kullandı. Bütün bir maç boyu sahanın her yerinde terini akıttı.
Erman attığı 2 gol dışında çalışkan görüntüsüyle Trabzon'un pozitif düşünceye sahip tek ismi olduğunu bir kez daha gösterdi.
Şurası bir gerçek ki bordo-mavili takımın sorunları hâlâ çözüme kavuşmuş değil. Özellikle hücumda çok etkisiz kalıyorlar. Bütün umutlarını Hami ve Vugrinec'in bireysel becerilerine bağlamışlar. Başka takımlar Adanaspor gibi gol pozisyonlarında bonkör olmaz. Bu yüzden hücum girişimlerinde ileride daha fazla adamla çoğalmayı gerçekleştirmek zorundalar.
Bir de ikinci yarıya 2-0 önde başlayan bir takımın bu kadar telaş ve panik içerisinde oynamasını anlamak olası değil. Çünkü galip duruma geçen bir takımın, moral kondisyonu ile beraber kendine olan güveni daha da fazla olur ve oyunda üstünlüğü ele alması gerekir. Ligin ilk maçı olduğu için eksiklerin ortaya çıkması son derece doğal. Fakat önemli olan bu eksikleri görerek çok daha fazla çalışmak gerektiğini hatırlamak.
