Cold House diye bir grup var. Herkes yabancı zannediyor. Ecnebi müzik otoritelerini bile hayrete düşürüyorlar. Onlar Türk ve piyasaya 'alternatif'

Bağımlılık yapıyorlar
Mehmet Can'ın ikna gücü yani.. Müziklerindeki tavır da bu: Hayatı anlattıkları samimi sözlü, ayarında bırakılmış teknoloji destekli; sizi hemen yakalayan, 'inandıran' özgün bir tarzları var. Roxy'nin genç yetenekler yarışmasında birinci gelmelerinin de, Caz Festivali'nde yine Roxy'de sahne aldıklarında, herkesin onlara eşlik etmesinin de sebebi bu. Hattâ bir kez albümü dinleyenin, kolay kolay yakayı sıyıramadığı da söylenebilir. Müzik zevkinden şüphemiz olmayan bilgili bir zat, "Evde CD player'a taktım, kasede çektim, arabada da dinliyorum" gibisinden uyarılarda bulunmuştu. Mehmet Can da tanıştığı insanların, sabah kalkınca albümü şöyle bir dinlemeden evden çıkamadıklarını, gece dönünce bu ritüelin sürdüğünü söylediklerini anlatıyor. İnanıyoruz.

Cold House bir Aura Productions ürünü. Grubun temelleri yıllar önce atılmış esasında, ama yürümemiş. Mehmet Can eski günleri şöyle yad ediyor: "1986'da, 14-15 yaşlarındaki gençlerin, oturup müzik yapalım diye yola çıkmalarıydı Cold House. Cover çalmayacaktık, kendi müziğimiz olacaktı; ama tamamen bilgisizceydi. Gerçi New York'ta çalıyorduk, kulüp sahipleri beğeniyordu filan... Ama biz beğenmedik, hazır değildik. Müzik dışı sebeplerden ayrıldık, ben okula gittim, Yasemin'i gördüm. Gel, stüdyomda bir şeyler çalalım dedim. Sefahathane'nin Cenk'i de yarışmaya girin, dedi! Elimize Roxy bültenini tutuşturdu."

Söyleyemediklerimiz..
Mehmet Can, Özdemir Erdoğan'ın oğlu bu arada. Bahsettiği okul da, Philadelphia Temple Üniversitesi Müzik Bölümü. Albümde bir dolu hata olduğunu, ama bu doğallığı sunmanın, canlı kaydetmenin hoş olduğunu içtenlikle söylüyorlar. Yasemin de böylece sahnede "deformasyona uğramıyor", Everything But The Girl'ün Tracey Thorn'uymuşçasına; sözlerini aynen yorumluyor.

Mehmet Can, Yasemin'in ödün verdiği görüşünde: "Bu kız bu proje olacak diye kariyerinden vazgeçti. Babamın da çok takdir ettiği sözlerini; söyleyemediği şeyleri içinden çıkarttı. Çünkü o kadar inanmıştık ki... Şimdi İngilizce sözleri eleştiriyorlar. Varsın Türkçe olmasın; yeter ki değerlerimizden vazgeçmeyelim. Kendi içimizdeki Türklüğü, drum'n'bass türünde, Batılılar'ın oryantalizmi kullandıklarından daha iyi kullanırız biz, daha güzel birleştiririz. İddialı olacak ama, bizim yaptığımız, Massive Attack'in yapmak isteyip de yapamadığı."