Pitukyalıların azma ve üreme vakitleri

Ofislerin amazonları Pitukyalar, diğer kadınlar gibi zamanları geldiğinde evlenebilirler. Hatta çocuk sahibi bile olurlar.

Ancak iyi bir Pitukya, iyi bir evliliğe bayıldığı kadar, çocuk yapmaya bayılmaz; hatta bu fikir onları dehşetli ürkütür. Pitukyalar, genel bir kategori olarak çocukları ve hayvanları sevmezler ve hatta nefret ederler. Çocuklar, onlar anne olmaya karar verinceye kadar gereksiz ve korkunç yaratıklardır. (Amir ve bazı özel arkadaşlarınınki hariç.) Ama bir Pitukya'nın kendi çocuğu, olağanüstü bir yaratık, bir prens ya da prensestir. Anne değilken çocuk sevmek, sosyal bir gereklilik olarak karşılarına çıktığında ise -örneğin çocuklu bir amirini ziyaret ettiğinde- bunu öyle büyük bir başarıyla yaparlar ki şaşar kalırsınız. Pitukyalar'ın bu göstermelik sevgisini sadece sezgileri gelişmiş çocuklar yutmaz ama onlar da hediye ve şımartılma uğruna bu teatral sevgi gösteresine göz yumarlar. İş ve sosyal hayatını sekteye uğrattığı için, hayatının bir bölümünü çocuğa hasretmek fikri, bir Pitukya için oldukça ürkütücüdür. Kadınlıkları hakkında laf edilmeyeceğini bilseler, yetişmiş bir çocuğu evlat edinmeyi tercih ederler.

Hamilelikleri
Pitukyalar benzemeye çalışmadıkları türdaşları diğer kadınlar gibi, bir batında ancak bir ya da nadiren iki yavru dünyaya getirirler. Hamilelikleri ortalama dokuz ay sürer ve çekilmez olurlar. Karınlarına bir şey değecek korkusuyla etraflarında korumalarla gezenleri bile vardır. Pitukyalar'ın çocuklarının da kendileri gibi bir Aslan ya da Akrep burcundan olması gerektiği için çiftleşme zamanı buna göre saptanır. Dolayısıyla eşleriyle ancak Şubat ve Ekim'de korumasız birleşirler. Çocuk ya da evlilik istemeyen Pitukyalar iş stratejilerine ya da hava atma isteklerine bağlı olarak birleşmelerini ayarlarlar. Geçkin Pitukyalar'ınsa, menopoz öncesi ve esnasında sürekli birleşme hâlinde oldukları için, işlerini aksattıkları bile görülür.

Aşka bakışları
Pitukyalar şüphesiz gerektiği zaman aşık olurlar; tıpkı gerektiği zaman evlendikleri gibi... İş hayatlarını sıçratabilecek bir an ve bir ilişki, sosyal korumlarını yükseltebilecek bir erkekle tanışma, Pitukya'ya birden aşk ve evlilik zamanının geldiğini bildirir. İşte o zaman Pitukya "deliler gibi" aşık olur ve arkadaşlar meclisinin görüşlerini almaya başlar. Bir Pitukya asla aşık olduğu için evlenmez, evlenmesi gerektiği için aşık olur.

Aşık bir Pitukya birdenbire değişik bir yaratık hâline gelir. Tüm aşk filmlerini izlemeye başlar. Aşk şiirlerinden replikler ezberler. Erkek giyim mağazalarının altını üstüne getirip müstakbel "erkeğine" hediyeler seçer, binlerce parfüm ve koku dener, aynasından; "Evet, en güzel sensin" yanıtını alıncaya kadar evden ayrılmaz ya da aynasını değiştirir. Günde 28 saat telefonla konuşur, çalan her telefonu müthiş teatral bir panik ve edinilmiş bir tatlı heyecanın telaşı ile açar ve göz ucuyla çevresindekilere "benimki" arıyor mesajını verir. Veee, çevredeki Pitukya olsun olmasın, tüm kadınları potansiyel düşman olarak görmeye başlar.

Ama iş evliliğe gelince her şey değişir. Pitukya'nın evlendiği erkekle ilişkisi artık başka bir gerekliliğin sürecine göre ayarlanır. Örneğin Belgrad Ormanı'nda bol parfümlü ve marka giysili bir Pitukya sürüsünün yanında sessiz sedasız boynu eğik yürüyen ve kadınların dedikodu alışverişlerinin ortasında başı dönen zavallı erkek, muhtemelen içlerinden birisinin kocasıdır. İyi bir evlilik yapmış Pitukya'nın kocasından beklenen en önemli şey, tüm o Pitukya sürüsünün haftasonu etkinliğini yönlendirmesidir. Koca bunu, başarılı bir tarzda yaparsa, sırf karısının değil küçük bir Pitukya sürüsünün el bebek gül bebek şımartılan, kullanışlı "sahibi" durumuna gelir. Evli bir Pitukya ile onların en yakınları olan birkaç bekâr ya da boşanmış orta yaşlı Pitukya, ideal bir haftasonu grubu oluştururlar. Ama bu grubun en güzeli şüphesiz lider Pitukya yani evli olan Pitukya'dır. Pitukyalar kendilerinden daha güzel bir kadını asla çevrelerinde barındırmazlar...