Asker, siyaset, Rusya ve AB

Normal işleyen demokratik toplumlarda genelkurmay başkanlarının görev devir teslimi sıradan bir olaydır.
Türkiye'de ise bu olay televizyonların naklen yayınladığı, ana haber bültenlerinin geniş yer ayırdığı bir törene dönüşüyor.
Sebebi basit, Türkiye'de Silahlı Kuvvetler siyasetin önemli bir parçası.
Türkiye'de görevi devralan ve devreden komutanların siyasi mesaj vermesi sıradan bir olay olarak karşılanıyor.
Normalde bir ülkenin genelkurmay başkanının bu tip törenlerde savunma konseptleri, olası dış tehditler ve buna uygun stratejik gelişmeler üzerinde durması gerekir.
Türkiye'de tanık olduğumuz konuşmalarda ise Kürt meselesinden AB'ye, laikliğin tanımından ulus devlete uzanan bir yelpazede konuşmalar yapıldığına tanık oluyoruz.
Çünkü görünen o ki, hem toplumun bir kesiminin, hem de Silahlı Kuvvetler tabanının buna ihtiyacı var.
Komutanlar aslında bir talebe karşılık veriyor.
Bunun nedeni toplumun bir kesiminin laiklikle ilgili kaygılarının iktidar tarafından tam olarak anlaşılamaması.
Oysa böyle bir gerçek var.
Bu nedenle Ollie Rehn'in önerdiği ombudsmanlık kurumu, Keçiören'de içki satmadığı için dövüldüğü iddia edilen büfeci olayından, Anadolu'daki yerel yönetimlerin uygulamalarına kadar birçok tartışmalı konu bu makam tarafından ele alınıp toplum rahatlatılabilir.
Bunun için AB yol haritasının önemi büyük.
İkinci nokta ise, komutanların AB'ye ilişkin değerlendirmeleri.
AB siyasi bir proje.
Üyeleri arasında, eksik demokrasi, laik, hukuk devleti ve serbest piyasa ekonomisini gerçekleştirmeyi amaçlayan bir proje.
Bu projeye dahil olmak istiyorsanız, paketi bir bütün olarak kabul etmek zorundasınız.
Onlarca ülkenin kabul ettiği koşullarda Türkiye'nin kendine özel koşullar nedeniyle ayrı bir düzenleme talep etmesi düşünülemez bile.
Tarih, Türkiye'yi yeniden kritik bir kavşağa getirip koydu.
Bir yandan terörle mücadeleden doğalgaza kadar birçok alanda işbirliğine, desteğine ihtiyaç duyduğumuz Rusya, diğer yandan AB ve Batı ittifakı...
Herkesin şapkasını önüne koyup doğru siyasetin tespitinde işbirliği yapmasının büyük önemi var.
Kurumlar arası uzlaşma hiçbir zaman bu kadar önemli olmamıştı.