GATA, "keşke daha önce getirseydiniz" dedi

- Telaşlandınız mı 'Ya kaybedersem Tuna'yı,' diye?
- B.Ö: Onu hiç aklıma getirmedim. Aklıma gelen en küçük kötü şeyi bile kovdum. Tam tersi, "Hayır, ben onun karşısında dik durmalıyım," dedim.

- Kendisine neler olduğunu size ilk ne zaman sordu?
- B.Ö: Ameliyattan iki ay sonra sordu. Ona "Hareketsizlikten sol kol ve bacağın kireçlenmiş. Beraber, hareketlerle aşacağız," dedim. İki buçuk ay aynı odada kaldık. Oğlum Meriç'le, üçümüz hep hastane odasında kaldık.

- Yemek de yiyemiyordu galiba?
- B.Ö: Tuna ilaçlarını yoğurtla alıyordu. Akciğerlerine kaçmasın diye su verilmiyordu. Bu detayları daha önce kimseye anlatmadım. Bunları ilk kez anlatıyorum. Tuna'nın ihtiyacı olan her türlü tedavi için, GATA'da herkes seferber oldu. Ne yapsak azdır.

- Ne zamandır GATA'da tedavisi sürüyor?
- B.Ö: Bir buçuk aydır GATA'da tedavi oluyoruz. Rehabilitasyon ve Bakım Merkezi'nde rehabilitasyon görüyoruz. Tedavi gerektiği zaman ambulansla GATA'ya gidiyoruz, çünkü orası tam teşekküllü bir hastane. Sonrasında rehabilitasyona geri dönüyoruz. Son derece yetenekli bir fizyoterapist olan Ahmet Tekiner, bir günde Tuna'yı ayağa kaldırdı ve dedi ki, "Keşke daha önce getirseydiniz." Şimdi Tuna yardımsız, kendisi yürüyebiliyor. Ama biz düşmesin diye yanında duruyoruz...