Haftanın albümleri

Sakin
Hayat
Rakun
Rakun Sakin'in Hayat isimli ilk albümü Gülben Ergen afişinin yanında, Türkçe albümler arasına yanlışlıkla karışmış bir Sigur Ros albümü gibi orada öylece duruyordu. Birkaç gün alıp almama konusunda direndim. Hatırı sayılır ünüm var, saygın birisiyim, illa ki yollarlar dedim. Baktım olacak gibi değil, merakıma yenildim ve parayı bastım. Gayet Avrupai (biz eski topraklar çağdaş demeyiz Avrupai deriz) bir kapak ve buklet ile karşılaştım. Sahilde oturmuş dört beyefendi göklere bakmaktalar. Bu kısım biraz klişe olmakla birlikte tasarımı gerçekleştiren Elif Müftüoğlu'nu kutlayalım. Sakin'in müziğinde İngiliz etkisi çok bariz. Sıkı Smiths dinleyicisi olduklarından şüphemiz yok en azından. Denek Hayatım, Edepsiz Komedya, Kor Bir Ay, Sentetik Sezar, İkarus Başarsa pek bir hoşumuza gitti. Son zamanlarda Türkiye'de çıkan albümlerde böyle şarkılara (ve isimlere) pek rastlanmıyor. Sözler hakikaten fark yaratıyor Sakin'de. Kayıt ve müzik kalitesi de çok üst düzeyde. Bir röportajlarını okudum. Solist (Onur) Adorno'dan falan bahsediyor. Eğer hava basmak için değil gerçekse vallahi bravo. Benim bildiğim müzisyenler okumayı pek sevmezler, okuyanı zaten Bülent Ortaçgil oluyor. O mertebede müzisyen de bir elin parmaklarını geçmiyor. (Biz eski topraklar dört beş tanedir demeyiz, bir elin parmakları deriz.)

Serkan Çağrı
Âlâ
Son
Geçenlerde değerli bir büyüğüm, sahilde öğle güneşi altında çayını yudumlarken "Şu şey var ya," dedi. "Şu klarnet virtüözü. Hüsnü değil, okumuş olanı..." Serkan Çağrı, Haliç Üniversitesi Müzik Bölümü Öğretim Üyesi olduğundan herhalde, sokaktaki insan tarafından okumuş klarnetçi olarak bağırlara basılmış durumda. İkinci albümü Âlâ geçenlerde yayınlandı. Prodüktörü İskender Paydaş. Albüm kapağında teşekkür edilen isimlere bakınca İsmail Soyberk ve Erdem Sökmen başta neredeyse her albümde çalan stüdyo müzisyenleri. İyi iş çıkarıyorlar ama biraz ruhsuz mu oluyor, nedir... Albümü dinleyince gözünüzün önüne böyle ağır çekimde ağlama krizine giren, asabi pozlar kesen bol makyajlı kadınlar, siyah takım içinde bir anda hışımla (ama ağır çekim) dönüp arkasına bakan pis sakallı adamlar, parke taşlı sokaklar ve cumbalı ahşap evler geliyor. Buna dizi müziği tarzı diyoruz. Satma olasılığı çok yüksek. Ama vallahi bu yaşımda benim içimi bile bu kadar bayması endişe verici. Çağrı, klarnetin Kenny G.'si olma yolunda önemli bir aşama kaydediyor. Niyeti buysa ne Âlâ...