Al gülüm ver gülüm

Bazılarınız Kyle McDonald'ın hikâyesini hatırlayacaktır. Hani şu kırmızı bir ataşla takasa başlayıp, 14 değişimin sonunda ev sahibi olan Kanadalı. Guinness Rekorlar Kitabı'na da giren McDonald, takas işine kalkışırken tüketim alışkanlıklarına başkaldırmıyordu aslında. Herhangi bir mesaj kaygısı da yoktu. Yaptı, oldu. 'Bir kırmızı ataşla nasıl zengin oldu?' hikayesi takas kavramını tekrar gündeme getirdi. Kimi zaman aşırı tüketim karşıtı girişimlerle, kimi zaman çevreci örgütlerce, kimi zaman da sadece eğlencesine... Özellikle uluslararası ev değişimleri, emlakçılık sektöründe yükselen bir trend. Moda da nasibini alıyor bu 'al gülüm ver gülüm' eğiliminden. Mesela ucuz tekstil ürünlerinden oluşan 'giy-at modası'na son vermek isteyen bir grup, 'What's Mine is Yours' (Benim Olan Senindir) adında bir girişim başlattı. Giymediğiniz ama atmaya da kıyamayacağınız kıyafetleri, takas edip karşılığında yeni kıyafetlere kavuşuyorsunuz. www.whatsmineisyours.com adresinde sergilenen şeylere bakıyor, 'mal sahibi'yle değiştokuş yapıyorsunuz. 'Modadan anlayan' ve benzer zevkleri paylaşanları bir araya getiren, çevreci bir oluşum bu. Kaska karşılık çanta Takas kavramı, yavaş yavaş Türkiye'de de gündeme gelmeye başlıyor. Geçen hafta facebook'uma gelen bir mesaj sayesinde, kendimi Atölye 5'in Takas Günü'nde buldum. "İster ayakkabı, blender, kalem kutusu, fermuar, mikrofon, bardak altlığı gibi ıvır zıvır takas edin; ister iki elmaya bir bardak şeker. Amaç paylaşmak ve işe yaramayan şeyleri işe yarar kılmak!" diyordu davetiyede. Giymediğimiz tişörtleri ve birkaç DVD'yi toplayıp Beyoğlu, Kumbaracı Yokuşu'ndaki mekânda aldım soluğu. Atölye 5, aslında sanatçıların ve kreatif kişilerin kullanımına 'bedavaya' sunulan bir ortak alan. Kimi sergi açıyor, kimi yoga dersi veriyor, kimi müzik yapıyor... Bu pazar da takas' yapılacaktı. Vardığımda tezgahlar yeni yeni kuruluyordu. Biraz sohbetin ardından değiş tokuşa girişildi. Bir motosiklet kaskı karşılığında, bir çanta va plak aldı birisi. Yün kolluklarına karşılık bir kasketi oldu diğerinin. Benim Pearl Jam tişörtüm, bir çanta ve bir etek etti. Takasa gelen bir çocuk, robot kalemtıraşını benden bir gömlekle değiştirdi. Takasa kendimi çok kaptırmış olmalıyım, içmekten vazgeçtiğim çayımı bile birinin gazozuyla değiş tokuş yapmayı başardım. Her ay tekrarlanacak 'Takas Günü' fikri, Atölye 5'in kurucularından Milen Nae ve Pınar Beşikçi'den çıkmış. Nae, 'kaynakları sınırlı olan bir dünyada, bu hızla tüketmeye devam edemeyeceğimiz' düşüncesiyle hareket ettiklerini ve 'değer alıgısı'na dikkat çekmek istediklerini söylüyor. Neticede benim için değerli olan bir şeyin onu 'hak edene' ulaşması, güzel bir düşünce. Hele böyle eğlenceli bir ortamda! Kaçıranlar üzülmesin, 'Takas Günü' ayda bir kez tekrarlanarak devam edecek. (www.atolye-5.com)