Dizi enflasyonu yordu

BİR sezonda önümüzden 100'e yakın dizi gelip, geçiyor. Kiminin mayası tutuyor, kimi buhar olup, uçuyor. Son dönemde dizi reytinglerindeki genel düşüş eğilimini bu "enflasyona" bağlıyorum. İnsanlar artık benzer temalardan, aynı yüzlerden ve kopya oyunculuklardan sıkıldı. Bence son günlerde yarışmalara gösterilen ilginin nedeni de bu "kaçış" sendromu... Biz bu konuda yorum yaparken, sektöre zarar vermemek, insanların hevesini kırmamak adına bazen lafları eğip, bükebiliyoruz. Bir dizi setinin arkasında ekmek yiyen 150 kişiyi düşünerek, her lafımızı kuyumcu terazisinde tartmaya çalışıyoruz. Ama okurun öyle bir kaygısı yok. Lafını sakınmadan, "dan dan" söylüyor. Gülsen Acar da köşemizin "sivri dilli" okurlarından. Acar'ın dizilerle ilgili yorumunu aynen yayınlıyorum ki, sektördekiler tehlikenin iyice farkına varsın: Binbir Gece, Elveda Derken, Asi dizilerini ayda bir defa 5-10 dakika izlediğimi ve buna rağmen hiçbir şey kaçırmadığımı fark ettim. Pembe dizi kıvamında aynı ağlak yüzler, sesler, şatafatlı evlerin mutsuz insanları, entrikaları, hastane odaları... Kadın karakterlerin ağzı sürekli sinek kaçacakmış gibi açık. Ya ağlıyorlar, ya da mütemadiyen gerginler. Lale'nin, Şehrazat'ın hallerinden fenalık geldi! Ne zaman doktorluk, mimarlık yapıyor bu hanımlar, anlamadım gitti. Bir de bu senaryolar Amerikan dizilerinin kötü çevirileri gibi; diyaloglar zamansız ve yersiz kullanılıyor. Tuhaf sorular, yorumlar... Konuşalım deniyor, bir odaya geçiliyor, diğeri tam ağzını açacak, bizimki "Sus, bunu sonra konuşalım" diyor ya da "Konuş, bu suskunluk beni delirtiyor" diyor. Yahu bıraksan konuşacaktı ve konu hallolacaktı zaten! Bir de o tık oturulan tık terk edilen kahvaltı/yemek masaları. Bizimkiler dizisinde var mıydı son lokmayı çiğnemeden kalkmak Nazan Hanım'ın sofrasından? Bitmiş ananeler, görgüler... Ne dersiniz? Son bir kaç yıldır ekranları esir alan dizi çılgınlığının son kullanım tarihi geliyor mu acaba? Artık "yeni bir şeyler söylemek lazım değil mi?