Beylikdüzü diye bir belde

Beylikdüzü, İstanbul'un "Batı yakasında."
Atatürk Havalimanı'na 15 kilometre.
Osmanlı ordusunun, sefere çıkmadan önce "otağ kurduğu düzlük."
Beylikdüzü adı da oradan geliyor.

Nüfus 150 bin.
İstanbul'un gürültüsünden uzak, trafik sorunu yaşanmayan, huzur içinde bir belde. Türkiye'nin "50 ilinden insan yaşıyor."
"Başını dinlemek isteyenler için" ideal bir yer. Rauf Denktaş da Beylikdüzü'nde ev almış.
Beylikdüzü eşittir "ortadirek" desek yeridir.
"Alt gelir grubu" az.
"Üst gelir grubu" da.
Nüfusun büyük bölümü "orta sınıf."
Belediye bir "araştırma" yapmış.
"Markalaşma" araştırması.
Görülmüş ki Beylikdüzü "eğitim, kültür, sanat ve alışveriş merkezi" olabilir. Hemen kollar sıvanmış.
Projeler üretilmiş.
AB fonlarına başvurulmuş.

"Hayırseverler" 12 okul yaptırmışlar. 15 alışveriş merkezi kurulmuş.
30'dan fazla sinema.
3 tiyatro.
Şimdi "eğitim vadisi" kurmaya başlamışlar.
Vadide "fen lisesi, yatılı spor lisesi, sosyal bilimler lisesi, iletişim meslek lisesi, turizm meslek lisesi, engelliler için okullar, bilim ve teknoloji merkezi, kültür sanat merkezi olacak."

Belediye Başkanı Vehbi Orakçı "sizi bir liseye götürmek istiyorum" diye ısrar etti:
- Babamızın adına yaptırdık... Önünde bir resim çektirelim.
Gittik.
Lisenin üzerinde "Vali Muammer Güler Anadolu Öğretmen Lisesi" yazılıydı.