Türban maddesine 4 kriter konulmalı"

TASLAKTA, 42'nci maddenin "Ceza mevzuatına ve genel ahlaka aykırı olmamak kaydıyla yükseköğretim kurumlarında kılık ve kıyafet serbesttir" hükmünü içermesini önermiştik. Ancak gelinen noktada bunlara "kamu düzeni" ve "başkalarının hürriyetlerinin korunması" kriterlerinin de konulması gerekliliği ortaya çıkıyor. Bunu, dün (önceki gün) Sayın Başbakan ve Sayın Cemil Çiçek'in de olduğu toplantıda kendilerine aktardım. Benim bu yeni önerim, türban yasağı kalktığı taktirde başını örtmeyen öğrenciler üzerinde baskıların oluşabileceği, bunu önleyecek tedbirlere anayasal bir dayanak sağlayabilmek için. Kamu düzeni de çok açık. Bazı kıyafetler gerçekten kamu düzenini bozabilir. Mesela Nazi veya PKK üniformasıyla gelmek kamu düzenini bozar. Bunları sayın Başbakana son görüşmemizde etraflıca açıkladım. Sempatiyle, anlayışla dinlediler, not aldılar. Bu ilaveyi yapmak, bir takım meşru olabilecek endişeleri de bertaraf etmek için faydalı olur. Madde şöyle formüle edilebilir: "Ceza mevzuatına, genel ahlaka ve kamu düzenine aykırı olmamak şartıyla ve başkalarının hak hürriyetlerinin korunması amacına uygun olarak yüksek öğretim kurumlarında kimse kılık kıyafeti yüzünden öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz."

KAMUDA OLMAMALI
Bir sayın milletvekilinin (AK Parti Konya Milletvekili Hüsnü Tuna) türbanın kamuda da serbest olması yönünde görüşleri kamuoyuna yansıdı. Biz sadece üniversite öğrencileri düzeyinde böyle bir hürriyet alanı genişletmesini savunduk. Kesinlikle bunu kamu yönetimine veya orta öğretime teşmil etmeyi aklımızdan geçirmedik. Kamu çalışanlarının durumu farklıdır. Kamu otoritesini kullananların dini simgeleri kullanması devletin laik görünümü bakımından gerçekten sorun yaratır. O şu anda sayın milletvekilinin şahsi görüşüdür. Bu yasağı üniversitelerde kaldırırsak başka yerlerde de kaldırılmasının isteneceği şüphesi var. Bu şüpheyi tamamen ortadan kaldırmak mümkün görünmüyor ancak en azından toplumun mümkün olan en geniş kesimini, başka yerlerde de türban serbestisi gelmeyeceğine ikna etmek gerekiyor. Siyasilerin öncelikle yapması gereken bu. Anayasa Mahkemesi'nin kararları nedeniyle sorunun doğal yollardan çözümü de mümkün değil. Anayasa değişikliği zorunlu.