Ayşen Özyeğin

Hüsnü Özyeğin'i tanıdığımda, Harvard'ı yeni bitirmiş, genç bir mühendisti. Okul arkadaşı, Mehmet Emin Karamehmet'in yanında çalışmaya hazırlanıyordu. Ayşen'e talip olunca, "damat bey" hakkında benim de fikrim sorulmuştu. İtiraf edeyim, pek vizyon sahibi değilmişim ki, Ayşen'e, ağabeyim Ömer Çavuşoğlu'nu kastederek, "Ailede bir mühendis var, doktor olan taliplini tercih et" demiştim.
Hüsnü Özyeğin, zaman içinde büyük servet sahibi oldu. Ama, bence onu, birçok kişiden farklı kılan, manevi değerlere atfettiği önem. Geçenlerde İnternational Herald Tribune gazetesi, "Türkiye'nin hayırsever işadamı" diye ondan söz etti. Üstelik görüşlerini birinci sayfadan yayımladı. Özyeğin, fakir genç kızların okuyabilmesi için, kız yurtları açıyor. Böylece, oturduğu köyde, ilçede okul bulunmayan kızlar, yurtlar sayesinde, lise tahsilini tamamlayabiliyor. Eğer üniversiteyi kazanırlarsa, Özyeğin onlara burs da veriyor; ayrıca istihdam garantisi. Şu anda, sorumluluğunu taşıdığı 5 bin kız var. "Hedef 50 bin" diyor.
Allah uzun ömür ve kesesine bereket versin. Ama onu, manevi zenginliğe doğru yönlendiren Ayşen Özyeğin'in de hakkını yemeyelim. Herald Tribune, "hayırsever işadamının" gönlüne bu ateşi düşüren eşin rolünü ihmal etmiş.