"Kanserin Faydaları"

''İlk öğrendiğimde şüpheler vardı. İnsan kendi vücudunu tanıyor. Sonra bu hastalığı söylediler, gerçi ben ona 'kanser' demiyorum, nezle... Teşhis konulunca ailemden iki dakika müsaade istedim, iki damla göz yaşı döktüm. O gün bugündür ağlamıyorum. Çünkü yaşıyorum, ne güzel...''

Bu sözler, yaşama sevinciyle dolu, hayata dört elle sarılan ve ''nezle'' olduğuna, onun da bir an önce geçeceğine inanan bir kişiye, kanser hastası Zuhal Dumanol'a ait. Yaklaşık 3 yıl önce kanser olduğunu öğrenen Dumanol, hayata karşı umudunu ve hastalığının kendisine öğrettiklerini kaleme almaya başladığı ''Kanserin Faydaları'' adlı kitapta topluyor. Dumanol, kansere karşı umut ışığı olacak konuşmalar yapmak için değişik sivil toplum örgütleri ve belediyelerle iş birliği de yapıyor.

Zuhal Dumanol, çeşitli ağrılar duyduğu için doktora gittiğini, ilk etapta hiçbir doktorun kendisine kanser olduğunu söylemediğini ifade etti. Kanser hastalığının geç bir safhada fark edildiğini ve doktorların umutsuz konuştuğunu aktaran Dumanol, ''Göğüs kanseri teşhisi koydular ve bana çok kısa bir zaman söylediler. 3 yıl oldu. Bence daha da olacak. Ona karşı savaşırken hep 'ben bir gün öleceğim ama kanserden değil' diyorum'' sözleriyle hayata olan bağlılığını dile getirdi.

''DAHA SONRA GÖREVİM BAŞLADI''

Ailesinin yanında üzüntüsünü belli etmediğini, hastalığını öğrendikten sonra izin isteyip kısa bir süre göz yaşı döktüğünü ve o gün bugündür de hiç ağlamadığını anlatan Dumanol, ''Daha sonra görevim başladı. Direnmeyi, yaşama sevincini insanlara öğretme görevi...'' dedi.

Kanserle ilgili en sevmediği tanımlamanın ''umutsuz hastalık'' olduğunu ifade eden Dumanol, kansere bakış açısını da, ''Ben ona 'nezle' diyorum. Şımarmasın diye ismini bile söylemiyorum'' diye aktardı.

Hasta olduğunu öğrendikten sonra amaçsız yaşadığını fark ettiğini dile getiren Dumanol, yaşadığı süreci şöyle anlattı:

''Hasta olduğumu duyanlar önce üzüldü ama sonra 'Zuhal'a bir şey olmaz, o kuvvetli' dediler. Aslında ben kuvvetli değilim ama bu hastalığa karşı kuvvetliyim. Şimdi herkese bu hastalığa karşı direnmeyi anlatıyorum. Benim anlatmam daha etkili oluyor. Neden? Çünkü, Nasrettin Hoca demiş ya, 'bana damdan düşeni getirin' diye... Onlar da kendileri gibi damdan düşeni dinleyince daha rahat hayata asılıyor.

Aslında kanser olmadan kanserden beter yaşayan insanlar var. Hayatta amaçları, hedefleri, yaşamdan beklentileri yok. Mutsuzlar, halbuki mutsuz olmalarına neden olacak bir şey yok. Ben bunu öğrendim.''

''HER ŞEY SEVGİ ÜZERİNE''

Dumanol, kanser olduktan sonra yaşadıklarını ve hayata bakış açısının nasıl değiştiğini anlattığı ''Kanserin Faydaları'' adlı bir kitap yazmaya başladığını söyledi.
Aklına bir şeyler geldikçe yazdığını ve büyük bir hızla kitabın tamamlanması yönünde ilerlediğini belirten Dumanol, kendi bakış açısından ''kanserin faydalarını'' şu cümlelerle özetledi:''Benim için artık kanserden öncesi yok. Meğer ne kadar amaçsız yaşıyormuşum. 'Şundan nefret ediyorum, bundan nefret ediyorum' derdim. Nefret mi? İşte artık yok. Şimdi her şeyin farkındayım, daha bir farklı hissediyorum. Yağan yağmurun, esen rüzgarın bile keyfini çıkarıyorum.Çocukların okul parası, taksitler, yaşamın sıkıntıları... Hepsi geçip gidermiş meğerse. Artık kimseye kızmıyorum, evimi, eşyalarımı daha bir seviyorum. Üşüsem, canım sıkılsa, 'yaşıyorum ne güzel ondan üşüyorum, canım sıkılıyor' diye düşünüyorum. İşte bana göre kanserin faydaları...''Kanserle beraber kendine yeni hedefler belirlediğini de dile getiren Zuhal Dumanol, ''Şimdi tek bir hedefim var. Ne biliyorsam onu öğretmek... Çünkü tek bir şeyi anladım; her şey sevgi üzerineymiş'' sözleriyle diğer hastalara mesaj verdi.