Gülerken ağlarım ben...

* Özdemir Asaf sizin için yazdığı şiirinde, "Biri vardı o ilk ağlamayı bulup herkesi güldüren. Sonra bunu unutup ağlarcasına gülen" demiş...
Evet. Kuliste bir köşede otururken peçeteye yazıp vermişti bu şiiri bana.

* Ne tuhaf benim de sizde dikkatimi çeken ilk şey, gözlerinizde ağlamak ve gülmenin iç içe geçmiş olması... Hem içi parlıyor gözlerinizin, hem de sanki dokunsam ağlayacak gibi bakıyorsunuz. Hayatı gözlerinizde taşıyor gibisiniz...
Çok haklısın, öyleyim. (Gözleri doluyor, ağlamasına ramak kalıyor) Bak yine gözlerimi sulandırdın. Ben öyleyim; gülerken ağlarım ben. Tuhaf! Filmlerin duygusal sahnelerinde de öyle oluyorum zaman zaman. Mutluluk veriyor bana yaşamak. Çok sevdiğim insanları kaybettim. İçim artık mezarlık gibi. Bazen bir anı gözüme giriyor beni ağlatıyor, bazen ötekisi giriyor güldürüyor.