Dokuz yıl evli kaldık hiç seks yapamadık

Genç bir kadın A.D. 32 yaşında ve şimdi dört aylık hamile. Vajinismusu dokuz yıl yaşadıktan sonra altı ay önce uyanabildi, sorununun ne olduğunu anladı. Şimdi bu sorunu kendi gibi yaşayan insanlara örnek olur diye anlattı:

* Kaç yaşındasınız? 32 yaşındayım. On yıllık evliyim.

* Vajinismus olduğunuzu ne zaman anladınız? Evlendiğim gün aslında anlamış olmam gerekiyordu ama benim bunu kabullenmem tam dokuz yılımı aldı. Biz eşimle bir buçuk yıl flört ettik, aşık olduk. Benim ilk gece korkum vardı. Ama düğün hazırlıkları sürerken kimseye bir şey soramadım, kimse de bana hiçbir şey anlatmadı. O gece benim için hayatım boyunca hatırlamak istemediğim bir gece oldu. Sonraki dokuz yıl da aynı şekilde devam etti. Eşim çok uğraşmasına karşın bacaklarım kilitlendi, açamadı. Bu durum yıllarca devam etti. Bunun bir hastalık olduğunu bilmiyordum.

KOCAM TERK EDER SANDIM

* Tutucu bir aileniz mi var? Annem, babam ve dört kardeşim var. Ailem için çok tutucu diyemem, geleneksel bir aile bizimki. Bizim ailede cinsellik hiç konuşulmazdı. Bunlar bizim çevremizde ayıp olarak görülür. Ben de ne deniyorsa onu yaptım.

* Eşinizle dokuz yıllık evliliğiniz boyunca hiç mi cinsellik yaşamadınız? Belli seviyeye kadar gelebiliyorduk ama ondan sonra eşim daha fazla bir istekte bulunursa ben ağlama krizlerine giriyordum. Bacaklarım kilitleniyor, açılmıyordu. Beni bırakacağını düşünüyordum hep.

* Vajinismus kelimesini bu olayı yaşamadan önce duymuş muydunuz? Hiç duymamıştım. Çok tuhaf bir kelimeydi. Psikiyatristle bu durumun çözülebileceğine inanmadığım hiç doktora gitmedim; jinekoloğa da bacaklarım kitlendiği için zaten hiç gidemedim.

* Eşinizin yaklaşımı nasıldı? O hep 'olur düzelir' dedi. Beni hep sakinleştirmeye uğraştı ama başaramadı. Eşimle cinsellik girişiminde bulunduğumuz akşamlarda bu konuyu konuşuyorduk. Ama ertesi gün her şey normalmiş gibi davranıyorduk. Bu korku sürekli kafamdaydı. Beni terk edeceğinden korktum.

* Tedavi yolunu nasıl buldunuz, doktora gitmekte zorlandınız mı? 'Belki tüp bebekle aile olabiliriz' diye düşünüp birlikte doktora gittik. İstiyorduk ki doktor bize hiçbir şey sormasın, yalnızca tüp bebek yapsın. Ancak muayene bile olamadım ki! Yine bacaklarım kilitlendi. Bunun üzerine doktor beni psikoloğa gitmem konusunda ikna etti. Marttan beri çok şükür iyiyim. Öyle bir sorunum kalmadı. Kafam rahatladı. Şimdiki halimle o zamanki halimi tanıyamıyorum.