Sokakta bizimle "Aziz Nesin'in çocukları" diye alay ederlerdi

"Babam onca şey yaşamış. Belli bir yaşa gelmiş. 30 yaşından itibaren hapislerde. Arkasında polis var, ailesi dağıldı. Çocukları iyi okuyamadı. Sabahın köründe polisler gelir eve ararlardı. 10 saat her şeyin altı üstüne gelirdi. Sonra alıp babamı götürürlerdi. Bazen kısa bir dönem, bazen bir yıl görmezdik. Valizlerle kitaplar çıkardı. Ve bizle dışarıda, sokakta alay ederlerdi. Bir gün babam dedi ki: "Bunca şey çektim, bunca uğraştım Türkiye'nin geldiği yere bak, hiçbir işe yaramadı. Keşke yapmasaydım.' Sonra durdu ve ekledi: "Seçeneğim yoktu ki, başka türlü davranamazdım ben, mecburdum, beni ben yapan oydu çünkü." Babam biraz pişmanlık duymuştu. Ama bunu ifade edişi beni şaşırtmıştı."