Ağlatmaktan korkuyorum

* Ağlayanlara kızıyor musunuz?
Ben çok ağlarım, benim için ağlamak utanılacak bir şey değil. Sevindiğim an, üzüldüğüm an ağlarım ama gözyaşımı başkasının görmesini istemem. Çünkü herkesin bir dünyası var. Benim ağladığım şeylere onlar gülebilir. Onu ben anlamıyorum. Anlamaya çalışıyorum, anlamıyorum. Kötü bir şey anlamında söylemiyorum... Geçenlerde gencecik şarkıcı Barış Akarsu öldü, bütün Türkiye onun arkasından ağladı, ben de gözyaşı döktüm. Benim için birileri ağlıyor, birileri gülüyorsa, üzülüyor ya da mutlu oluyorsa, bir kadın aradan giderken çığlık çığlığa bağırıp 'senin için dua ediyorum' diyorsa; bundan daha güzel bir şey olabilir mi? Ben artık bana verilen desteği tarif etmekte zorlanıyorum. O kadar sevgi seli var ki benim iyileşmem lazım. O insanlar mutsuz olmasın, beni sevenler üzülmesin diye bir şans daha istiyorum. Benim için kişisel olarak sorunu çözmek çok basit. Nokta koyarsın, koymazsın bu çok basit. O kadar kendime dikkat etmeye başladım ki beni sevenleri ağlatmak istemiyorum; içimde öyle bir korku var.