Seviyesizliğe çok alıştık

Evet, aynen böyle! Seviyesizliğe o kadar alıştık ki, artık normal olması gereken davranışlar, sözler; insana yakışan hayatlar bize tuhaf gelmeye başladı. Dün Merve İldeniz'in "Boşandık ama ayrılmadık. Birbirimize yeniden aşık olabiliriz" sözlerine çevremdeki insanların tepkileri farklıydı. Kimi "Bunlar kafayı yemiş" dedi, kimi de "Bu nasıl bir şey. Ben bu anlatılanlara hiçbir anlam veremedim!" dedi. Bir başka kişi ise "Ne olacak ki? Arada gidip başkalarıyla beraber olurlar. Sonra da yine birbirlerine dönerler. Bunlar böyle yaşıyor" dedi... Ne kadar acımasız değil mi? Hem zaten Merve İldeniz "Birbirimizi serbest bıraktık" dedikten sonra olacakları öngörerek "Bunun Türkiye'de anlaşılmasını beklemiyorum" demiş. Doğru... Türkiye'de anlaşılmaz bu durum... Türkiye'de anlaşılan şudur: Seviyesiz olacaksın! Diyelim ki, evliliğin ya da ilişkin bitiyor. O zaman hem kendine hem de karşı tarafa dünyayı zindan etmenin yollarını arayacaksın. Eğer kocandan şüpheleniyorsan, ceplerini, cüzdanını karıştıracaksın, mesajlarını kontrol edeceksin, hafiye gibi çalışarak bir şeyler bulmaya çalışacaksın. Buldun mu? Şahane! Ondan sonra bombardımana başlayacaksın. Şerefsiz diyeceksin, aşağılık diyeceksin... Varsa, ikinci cepheyi de öteki kadına karşı açacaksın. Sonunda yorgun düşeceksin... Değer mi? Birileri için değer tabii... Kendinden çok başkalarını önemseyenler, kendi hayatlarını başkaları üzerinden yaşayanlar için fazlasıyla değer. Sonunda ortada kendisi kalmasa bile değer! Magazin dünyasında yaşanan ayrılıklara bir bakın. Farklı yöne giden kaç insan var? Bir Hülya Avşar becerebildi adam gibi boşanmayı... Aradan kaç yıl geçti, başka başka hayatlar kuruldu ama o bile hâlâ nelerle boğuşuyor. Merve İldeniz ile Serdar Önal'ın yaşam tercihleri de daha çok konuşulur, çok tartışılır. Ama kimse onların kendi dünyalarında neler yaşadıklarını, neler hissettiklerini bilemez. Evet, aşk bitmiş olabilir. Ama sevgi bitmemiş, saygı bitmemiş. Eşinin böbrek ameliyatında sergilediği tavırla onu canı kadar sevdiğini ortaya koyan Merve İldeniz'in "İnsanlar sevgilerini birbirlerini serbest bırakmakla gösterebilirler" sözü çok anlamlı geldi bana. Örneğin; Nazire Şenlendirici çok seviyorsa eşini; hiç onun mutluluğunu, onun huzurunu düşünmez mi? Ya da kendisine aşık olmayan bir adamı yanında tutmakla ne kazanabilir?