Kara Bomba Emel!..

EMEL Aktuğ ölmüş.. Kimse bilmez.. Ama Kara Bomba Emel dersem, en azından benim yaşımdakiler iyi tanırlar..
Bir efsaneydi Emel bizim mesleğimizde.. O devirde kadın gazeteci sayısı zaten bir elin parmaklarını aşmaz.. İstanbul ve Ankara dahil üstelik. Bu yüzden hepsi bilinir tanınır..
Kara Bomba Emel, başkentin en hızlı, en ateşli ve de en dişi Meclis muhabiriydi, benim gazeteciliğe başladığım yıllarda..
Ve de müthiş bir dost, arkadaştı.. Annemin öldüğü gece, evi toparlayan oydu, o kadar yakındı, babama ve bize..
Gece yarısı karar verir, taksi tutup, İstanbul'a maça giderdik. Öylesi spor sever, öylesi kafa dengiydi.
Ağbim Öcal ve Baba Oktay'la (Kurtböke) bir de rakı sofrası dostlukları vardı ki..
En son önceki sonbaharda gördüm. Oktay'ın kızı Pürlen, Elmadağ'da bir meyhane açmıştı. Babasının tüm eski dostlarını çağırmış. Emel de Ankara'dan atlamış gelmişti. Geç saatlere kadar eski günleri yaşadık..
Haberi Milliyet'te okudum..
Emel bir devirdi. O da kapandı..