Menderes'in resimlerini kesti, Gürsel'in resmini yaptı

- 27 Mayıs ile ilgili hatırladıklarınız arasında başka neler var?
- Akşehir küçük, İstanbul'a uzak bir yer. O günlerde, bir gün sonra gelirdi gazeteler şehre. 1963'lerde ilk defa akşam üzerleri gazeteler gelmeye, 'günlük gazete' diye satılmaya başlandı. Bu deyim, bugünkü kuşaklar için çok anlamsız gelebilir tabii. Benim ortaokuldan bir sınıf arkadaşım, ailesine yardım olsun diye "Günlük gazete geldi!!!" diye gazete satardı akşamları. Galiba benim gazetecilik mesleğine ilgi duyacağımın ilk işaretleri o günlerin de öncesine, 27 Mayıs günlerine rastlıyor.

- Darbe günlerinde de gazeteler bir gün sonra gelmeye devam etti mi?
- Öyle. Ben özellikle Hürriyet gazetesini gayet iyi hatırlıyorum, Yassıada'dan çıkarılmasına izin verilen resimleri gazetelere dağıtıyorlardı, Hürriyet de bunları büyük büyük basıyordu. Bir başbakanın oradaki görüntüsü önemliydi tabii. Mesela ilk defa Yassıada'daki berberde Menderes tıraş olurkenki resmini vermişlerdi gazetelere, Hürriyet tam sayfa bastı onu. Ya da belki çok büyük, benim hayalimde tam sayfa olarak kalmıştır.

- Neydi sizin verdiğiniz ilk gazetecilik işaretleri?
- Ben şöyle bir şey yaptım o dönem... Bütün o Menderes'le ilgili Yassıada resimlerinin hepsini, gazeteden kestim. Sakladım ve dosyaladım! 1980'lere kadar kaldı onlar. Sonrasında bir kazaya uğradı. Adnan Menderes'in fotoğraflarını kestiğim günlerde, bir de Cemal Gürsel fotoğrafı görmüştüm. Bana çok sevimli, tonton gelmişti. Bir tarafta Yassıada, diğer tarafta tonton Cemal Gürsel... Cemal Gürsel'in suluboya resmini yaptım bir dosya kâğıdına. Bir de yıllar geçti aradan, ben Harp Okulu'nda okurken bizi Yassıada'ya geziye götürdüler. Ben o Menderes'in saçını kesen berberi gidip elimle koymuş gibi buldum.

- Tam olarak neydi sizi etkileyen?
- Meraktı. Evimizde yaşanan çelişkiler, babamın Menderes'e olan hayranlığın ötesindeki bağlılığı beni etkiledi. Belki bunlar her ailede konuşuluyordu ama bizim ailede biraz fazla konuşuluyordu. İkili bir çelişki olarak da yaşanıyordu bu.

- Okulda neler yapıyordunuz?
- Okulda özel seanslar düzenleyerek Yassıada filmlerini seyretmiştik. Ya da belki hayalim, beni yanıltıyor olabilir, sinemaya götürülmüş de olabiliriz. Ama okul halinde bize Düşükler Yassıada'da filmini seyrettirdiklerini biliyorum.

- Televizyon yoktu ama radyo dinler miydiniz siz de babanızla birlikte?
- Yassıada duruşmaları... Kulaklarımızda Yüksek Adalet Divanı Başkanı Salim Başol'un sesi ve çocuk zihnime kazınan cümleleri: 'Sanıklar getirildiler, bağlı olmayarak yerini aldılar, müdafiler hazır, açık olarak duruşmaya devam olundu...' Bu cümleleri 12-13 yaşımdan beri aynen hatırlıyorum. Her zaman kelime şaşmadan tekrarlayabilirim.

- 27 Mayıs anılarınızın noktalanışı nasıl oldu sizin için?
- Bir öğle üzeri yer sofrasında toplanmışken, yakın akrabalarımızdan birinin kapıyı açtığını ve "Menderes idam edildi," dediğini hatırlıyorum. Babam odadan çıktı. Çok üzülmüştü ağladı. Öyle noktalandı 27 Mayıs anıları.