Oyun değil.. Oyuncular!..

CINAYET Gecesi'ni (Fracture/ Kırılma) başından sonuna ilgiyle seyrettim.. Çıkarken kafamda bu filmi sizlere de tavsiye kararı vardı.. Bu sabah gazeteye gelirken bir kez daha düşündüm.. Farkına vardım ki, beni etkileyen film değil oyuncular.. Çıkardım Anthony Hopkins'le Ryan Gosling'i kafamdan.. Geriye pek bir şey kalmadı açıkçası..
Anthony Hopkins daha birinci sahnede gözlerimizin önünde kendisini bir polis şefi ile aldatan karısını vuruyor. Kadın bitkisel hayatta, hastanede.. Hopkins mahkemede.. Üstelik polisin elindeki "Ben vurdum" itirafı ile..
Karşısında para ve şöhret peşinde genç ve hırslı bir savcı var.. Ryan Gosling..
"Bir satranç partisi gibi" diyenler var, ikilinin savaşına.. Bence kedi fare oyunu.. Hopkins delikanlı ile adım adım oynuyor..
Sonra..
Bir defa filmin finalinde insana öyle "Aaaa" falan dedirten sürprizler yok. Son zamanların "Sürpriz" modasına uymamış senaristler.. Film beklendiği, tahmin edildiği gibi bitiyor.
İkincisi.. Anthony Hopkins'in tüm mahkeme senaryosunu üzerine kurduğu "Trick/ Oyun" daha ilk yarı sona ermeden anlaşılıyor. Biraz dikkatli bir seyirci, Los Angeles Polisi'nin cinayet evini kaç kez didik didik etmesine rağmen bulamadığı cinayet silahının nerde olduğunu kendisini hiç zorlamadan tahmin ediyor.
Şimdi bu kadar sıradan, her şeyi kolayca tahmin edilen bir polisiye, merak, gerilim filmi olur mu?.. Olursa tavsiye edilir mi?..
Evet..
Filmi başından sonuna kadar ilgiyle izliyorsunuz çünkü.. İlgi sebebi başta söyledim.. Film değil.. İhtiyar delikanlı Anthony Hopkins ile genç Ryan Gosling'in gerçekten çarpıcı oyunları..
Hopkins senaryoyu okuyup oynama kararı verince yapımcılara yüklenmiş.. "Karşımdaki genç savcıyı Ryan Gosling oynamalı" diye.. Öyle bastırmış ki, sonunda kabul ettirmiş.. İyi de etmiş.. Harika bir ikili oluşturmuşlar .
Görmeğe değer!..