Demokrasinin görkemli mekanizması işliyor

EVET, demokrasi... Öylesine yoğun bir siyaset ortamındayız ki, benim gibi aslında politika üzerine yazmayı hiç istememiş ve düşünmemiş bir yazar bile kafasını siyasetten alamaz oldu. İzninizle de bugün, kısa bir değinmede bulunmak istiyorum. Çünkü, bugün Türkiye'de tarih yazılıyor. Bir savaş, bir askeri zafer, bir devrim filan değil. Ama ülkemizin görece olarak kısa demokrasi tarihine bence altın sayfalar ekleniyor. Daha bir hafta önce değişmez bir kader saydığımız cumhurbaşkanı seçimi, asıl gücün kendisinde olduğu vehmedilen kişiler, yerleşmiş sanılan siyaset dengeleri sanki iflas etti. Birden her şey ters-yüz oldu, sanki zeki bir senaryo yazarının elinden çıkma sürpriz bir gerilim filmi izler gibiyiz! Çünkü demokrasi işledi. Onun ayrılmaz parçası olan yasal kitlesel gösteriler yapıldı, halk sahaya indi, seçmen kükredi. Siyasal partiler, bu sese kulaklarını tıkayamadı ve varolan politika değişti. Türkiye'de hemen ilk kez kitleler böylesine organize biçimde meydanlara çıktı, sokaklara döküldü ve siyaseti böylesine etkileyebildi. Bunun yansımaları, parlamento dahil tüm binalara erişti, duvarları, hatta temelleri sarstı. Bundan güzeli olabilir mi? Elbette askerin katkısından söz edilecek, çağdaş darbe filan denecek. Ama mesele o kadar basit mi? Tempo dergisinin bir önceki sayısında, kapaktaki cümle şöyleydi: "Ne uzlaşmayan iktidar... Ne etkisiz muhalefet... Ne Genelkurmay bildirisi... Son sözü halk söyleyecek." Çünkü, çağımızda artık askerin bile halk desteğine sahip olması gerekir. Her şeyin asıl sahibi, her durumda son sözü söyleyecek makam artık kitledir, halktır, seçmendir. İşte onun sesi çıktı, hatta gürledi. Ve birden her şey değişti. Öncelikle demokrasi diye tutturmuştuk. İşte şimdi o yaşanıyor. Aşamaları karmaşık gözükebilir, usulleri şaşırtabilir, yöntemleri belirsizlik yaratabilir. Ama o görkemli mekanizmanın böylesine döndüğünü görmek başlıbaşına bir heyecan değil mi? Milletimize hayırlı olsun!