  |
|
Ne çabuk da unutmuşuz...
 Balık hafızalı bir milletiz diyeceğim ama somon balıklarına ayıp olacak. Zira onlar her yıl Amazon Nehri'nin yüzlerce kolu arasında yollarını bulup, aynı bölgeye yumurtlamayı becerebiliyorlar. Eve Dönüş'ün galasında filmi izlerken aklımdan hep aynı soru geçti: "Ne çabuk da unutmuşuz..." Oysa yaşananlar sadece 25 yıl önceydi. Ben en deli çağımda, sadece yeşil parka giyiyorum diye Bakırköy sahilinde yüzü koyun süründürülmüştüm. Okula giderken önce polis çevirip, kimlik sorardı. Sonra İGD, Dev-Genç ve son olarak da Ülkücüler... Eğer hepsine uygun yanıtları bilmezseniz, yani parola sorana "işaret" veremezseniz, okula varamazdınız. Briç oynadığımız kahveler taranırdı. Saat 21.00'i geçti mi, annemi balkonda beni endişeyle beklerken bulurdum. Tutuklanmadım, işkence görmedim ama birinci ağızdan çokça işkence öyküsü dinledim. Mahallemizden bazı ağabeylerin gittikleri yerden geri dönemediğine şahit oldum. Eve Dönüş, bizim ülkemize özgü "Pardon" hikâyelerinden en yenisi... Sinema dili öyle aman aman olmasa da mesajını doğru ve net şekilde anlatıyor. Üstelik bunu "sloganların arasına sıkışmadan" yapıyor. Sibel Kekilli'nin neden Altın Portakal aldığını doğrusu anlamadım. Bence oyunculuğu pek sıradandı. Üstelik aksanlı Türkçe'- siyle perdede hiç de inandırıcı durmuyordu. Memet Ali Alabora ile oynadığı ve medyada "Şöyle erotik, böyle seksi" diye şişirilen sahnede ise sadece "mekanik" salınımlar gördüm... Zaten orada anlatılmak istenen de erotizm değildi. Memet Ali Alabora genç yaşta altına girdiği ağır sorumluluğun üstesinden gelmiş gibi. Ama meydanlarda bağırıp çağırırken görmeye alışkın olduğumuz Alabora'yı filmde "lümpen genç" olarak içime sindirmekte güçlük çektim. İnsan özel hayatında bu kadar protest olunca, lümpen rolleri kuşanmakta zorlanıyor tabii... Altan Erkekli'ye bir kez daha alkış tuttum. Ve Civan Canova... Sadece onu izlemek için filmi bir kez daha seyredeceğim. Bir komiser oynuyor ki, bence Oscar'lık... Eve Dönüş, 12 Eylül'ün darbeli matkabıyla hafızalarımızı oyuyor. Ama gelin görün ki, eski bir mezarın üzerine mermer dikmekten öteye gidemiyor. Yine de o akşam cebimden anahtarımı çıkarttığımda "evime sağ salim dönebildiğim için" Allah'a şükrettim. Umarım bir daha böyle filmler çekmek zorunda kalmayız...
|
