  |
|
Kutsal Emanetleri canımızla koruduk
1. Dünya Savaşı'nda Arabistan Yarımadası İngiliz işgaline uğrayınca, Fahreddin Paşa ateşkes yapılmasına rağmen Medine'yi savundu ve Kutsal Emanetleri isyancılar ve İngilizlerin eline geçmesin diye İstanbul'a gönderdi.
 İslamiyet'in doğup, yayıldığı Mekke ve Medine uzun süre Emevi ve Abbasi devletlerinin hakimiyetinde kaldı. Kutsal topraklar 1069'dan itibaren Büyük Selçuklu devletiyle birlikte Türk hâkimiyeti altına girdi. Bölgeye bir ara Fatımi devleti hâkim olduysa da, 1174'te yine bir Türk devleti olan Zengi Atabeyliği'nin hâkimiyeti Mekke'de tanındı.
Kutsal topraklar, 1256'da Bağdat'ın Moğollar tarafından işgalinden sonra Mısır'da Türkler'in kurduğu Memlük devletine bağlandı. Hz. Muhammed'in dokuzuncu kuşaktan torunu Muhammed oğlu Cafer 969'da Mekke'ye hâkim olmuştu. Daha sonraki tarihlerde bölgeye hâkim olan devletler, Peygamberimiz'in soyundan gelenleri Mekke Emiri olarak yerlerinde bıraktılar.
OSMANLI HÂKİMİYETİ
Memlük devleti, denizlerde zayıf olduğu için 16. yüzyılın başlarında Cidde'ye çıkarak Mekke ve Medine'yi tehdit eden Portekizliler'in ilerleyişini durduramadı.
Memlükler, bu yüzden İkinci Bayezid'in hükümdarlığının sonlarına doğru Portekizliler'e karşı Osmanlı donanmasının yardımını aldılar.
Yavuz'un ilk yıllarında da iki devletin ilişkileri iyi durumdaydı. Ancak Memlükler'in Çaldıran Savaşı'ndan sonra Safeviler'le antlaşma yapması yüzünden ilişkiler bozuldu. 24 Ağustos 1516'da Halep yakınlarındaki Mercidabık'ta meydana gelen savaşta hiçbir varlık gösteremeyip, hükümdarlarını kaybeden Memlük ordusu büyük bir yenilgiye uğradı ve Suriye Osmanlılar'ın eline geçti.
Osmanlı ordusu, Memlükler'in Mısır'da Tumanbay'ı hükümdar olarak seçip, itaat etmemeleri üzerine Sina Çölü'nü rahatlıkla geçip, Kahire'nin kuzey doğusundaki Reydaniyye sahrasında 22 Ocak 1517'de meydana gelen savaşta Memlük kuvvetlerini bir kez daha mağlup etti. Kahire'deki sokak çatışmalarının ardından Mısır'da Osmanlılar'ın eline geçti.
Yavuz'un Mısır'a hakim olmasıyla artık Memlük toprakları ve nüfuzu altındaki bölgeler Osmanlı hâkimiyeti altına girmişti. Memlük devletine bağlı Mekke Emiri Şerif İkinci Berekat, oğlu Ebü Nümey'i Kahire'ye göndererek Osmanlı hâkimiyetini kabul etti.
Ebü Nümey, 1517 Temmuz'unda Yavuz'un yanına gelirken bazı kutsal emanetler ve Kabe'nin anahtarlarıyla Kahire'ye gelmişti. Kutsal emanetlerin önemli bir kısmı Medine'de Mescidi Nebevi'de bulunuyordu. Yavuz Sultan Selim, kendisine sunulan kutsal emanetleri İstanbul'a gönderdi. Ancak kutsal emanetlerin büyük bir bölümü Medine'de kalmıştı. 18. yüzyılın ortalarında Arabistan Yarımadası'nda ortaya çıkan Vehhabi hareketi kutsal topraklarda terör estirdi. Kutsal emanetleri yağmaladı. Kavalalı Mehmed Ali Paşa'nın oğlu İbrahim Paşa, Mekke ve Medine'yi Vehhabi işgalinden kurtardıktan sonra 1818'de Vehhabi liderlerini esir aldı. İbrahim Paşa'nın ele geçirilen Vehhabi liderleriyle birlikte kutsal emanetlerin bir kısmını İstanbul'a gönderdi. Kutsal emanetler, daha sonra Medine'ye geri gönderildi.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Mekke Şerifi Hüseyin İngilizler'le anlaşarak isyan etti. Medine'yi savunan Fahreddin Paşa, Peygamberimiz'in mezarının bulunduğu şehri Türk askerinin canıyla son ana kadar müdafaa etti. Bu arada düşman eline geçmesin diye 30 kadar kutsal emaneti 2 bin askerin koruması altında trenle İstanbul'a gönderdi.
Medine'nin kahraman müdafiinin hayatını ve Medine müdafaasını bu konuda engin araştırmalar yapan Süleyman Beyoğlu'nun çalışmalarından öğrenebilirsiniz.
HIRKA-İ SAADET
Bugün İstanbul'da Topkapı Sarayı Müzesi'nde bulunan kutsal emanetlerin içerisinde en önemlisi Yavuz zamanında İstanbul'a getirilen Hz. Peygamber'in hırkasıdır. Osmanlı padişahları kutsal emanetlere büyük önem verip, savaş zamanlarında yanlarından ayırmadılar. Hırka-i şerif ve bazı kutsal emanetler Topkapı Sarayı'nda has odada saklandı. İkinci Mahmud zamanında yapılan restorasyonun ardından bütün kutsal emanetler, Has Oda'da muhafaza edildi. Has Oda, içindeki kutsal emanetten dolayı Hırka-i Saadet Dairesi ismini almıştı.
Hırka-i Saadet Dairesi'nde Enderun teşkilatının en seçkin üyeleri olan 40 has odalı hizmet ederdi. Has odalılar, odaları süpürmek, Kur'anların tozunu almak, buhur yakmak, gül suyu serpmek, ve zemini yıkarlardı. Has odada geceleri de nöbet tutulur ve gece gündüz Kur'an okunurdu.
Kutsal emanetlerin bir diğer önemli parçası sancak-ı şerifti. Ukab denilen siyah renkteki sancak, Peygamberimiz'in sancağıydı. Dendanı Saadet adı verilen Hz. Muhammed'in Uhud Savaşı'nda kırılan dişlerinden bir parça, "lihyei saadet" denen Peygamberimiz'in sakalı şerifi, "nakş-ı kademi şerif" adı verilen Hz. Muhamed'e ait taş ve tuğladan altı tane ayak izi ve Peygamberimizin kılıçları vardır. Ayrıca Peygamberimizin birçok hükümdar ve şahsa gönderdiği birçok mektup, deri üzerine ilk vahiy katipleri tarafından yazılmış Kur'an sureleri de Topkapı Sarayı'ndadır.
|
