SABAH - 07/09/2006 - Soli Özel

Şu an 7 Eylül 2006 - Perşembe tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

kapat

Google Arama

SMS:
SO yaz
boşluk bırak
mesajını yaz
4122'ye gönder

Terör, askerlik ve siyaset

Başbakan Erdoğan'ın akıllara durgunluk verecek bir duyarsızlıkla söylediği sözlerde asıl vahim olan noktanın üzerinde pek durulmadı. O da hükümetin ne PKK ile mücadele konusunda ne de bir zamanlar kendi meselesi ilan ettiği Kürt sorunu hakkında kamuoyuyla paylaşabileceği tutarlı bir politikası olmadığıdır. Başbakan'ın kendisine yönelik eleştiriyi şehadet makamının arkasına saklanarak savuşturmaya kalkışmasını da aslında bu konudaki aczin göstergelerinden birisi saymak gerekir.
Bu bağlamda jandarma Asteğmen Zeki Burak Okay'ın bağrı yanık anne ve babasının tepkilerini yalnızca acılı insanların duygu patlaması diye değerlendirmek yanlıştır. Okay ailesi kentli insan bilinciyle oğullarının ne için ve ne uğurda öldüğünü sorguluyor. Bu yalnızca kendi oğullarının ölümünü sorgulamanın ötesinde giderek etkisini arttıran PKK terörizmine karşı hükümetin politikasının ne olduğunu sorgulama anlamını taşıyor.

Hükümet siyaset belirlemeli
Okayların yalnız olmadıklarını düşünmek için hayli neden de var. Özellikle kimlerin nerede görev yaptığını sorgulamalarıyla ortaya çıkan ayrıcalıklı grupların varlığı meselesi bu mücadele açısından Türkiye'nin büyük sıkıntılarından birisi olacaktır. Gerekirse kendilerinden ölmeleri beklenen subayların, erlerin veya onların ailelerinin yaptıkları görevin meşruiyeti hakkında inançlarını kaybetmeleri ihtimali kaygı vericidir. Bu bağlamda askerlerin yeterince eğitim almadan veya gerekli donanıma sahip olmadan sahaya gönderildikleri kuşkusu, doğru olmasa bile, güven zedeleyecidir.
Hükümetin meseleyi orduya havale etmenin ötesinde siyasetinin ne olduğuna dair kamuoyuna tatmin edici bir bilgi verdiğini söylemek mümkün değil. Gerekirse kuzey Irak'a girileceğini söylemek bir siyaset sayılamayacağına göre ülkenin ciğerini dağlayan bu mesele hakkında hangi stratejiyle hareket edileceğini en azından kaba hatlarıyla bilmek bu toplumun hakkıdır. Kuşkusuz kapsamlı bir siyasetin hem iç hem dış politika boyutları olacaktır. Kuzey Irak Kürtleriyle ilişkilerin nasıl düzenleneceği bu bakımdan önemlidir. Bu bağlamda da Cumhurbaşkanı Sezer'in Celal Talabani ile görüşmeyi reddetmesi herhalde hükümetin elini bağlamaktadır.

Başbakanlık da yatma yeri değil
İyi koordine edilmiş dış ve iç politika hamleleri olmadan terör eylemlerinin sihirli bir formülle sona erdirilmesi beklenemez. PKK kuzey Irak'ta kendisine yaratılan hareket alanı, ABD'nin göz yumması ve uzun soluklu stratejisinin meyvelerini vermesi nedeniyle etkili olmaktadır. Milliyet gazetesi muhabiri Namık Durukan'ın dün yazdığı gibi "son eylemler uzun bir süre tecrübesiz ve silah kullanma yeteneğinden yoksun oldukları varsayılan dağ kadrolarının aslında son dönemde hazırlık düzeylerini yükselttiklerini ve cephane tedarikini önemli ölçüde tamamladıklarını gösteriyor."
PKK ile mücadele askeri bir konudur. Ama mesele bundan ibaret değildir. Bu konuya kafa patlatan sağdaki gözlemcilerden Avni Özgürel 16 Ağustos tarihli yazısında şu görüşleri gündeme getirmişti. "Hemen ifade edeyim; kanımca Türkiye hadiseye sadece terör ya da şiddetin önünü kesmek diye bakarsa, tarihi bir hata yapmış olur. Olayın terör boyutu yanında ekonomik, sosyal, siyasal, psikolojik cephelerini kapsamayan bir çözüm arayışı bizi içinden çıkılmaz bir labirente iter.. O nedenle yapılacakların bütün halinde düşünülmesi gerekir." Bunu becerememenin maliyeti Türkiye'nin iç barışı ve geleceğinin ipotek altına alınmasıdır. Başbakan'ın da başbakanlığın yan gelip yatma yeri olmadığını kavraması bu bakımdan önemlidir.