SABAH - 07/07/2006 - Kazım Kanat

Şu an 7 Temmuz 2006 - Cuma tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

	Dünya Kupası

	Son Dakika

	News in English

	» Yazarlar

	Günün İçinden

	Ekonomi

	Gündem

	Siyaset

	Dünya

	Spor

	Hava Durumu

	Sarı Sayfalar

	Ana Sayfa

	Dosyalar

	Teknoloji

	Emlak

	Otomobil

	Detaylı Arama

	Arşiv

	Etkinlikler

	Günaydın

	Televizyon

	Astroloji

	Magazin

	Sağlık

	Kültür Sanat

	Turizm Rehberi

	Cuma

	Cumartesi

	Pazar Sabah

	İşte İnsan

	Sinema

	20. YILA ÖZEL

	Çizerler

Google Arama

	Biz en son ne zaman ağladık?
	İşte 40 yılın 11'i
	ERGUN GÜRSOY
	OKUR DİYOR Kİ

Biz en son ne zaman ağladık?

KAMU VİCDANI.

Bütün Almanya ağladı...
İngiltere gözyaşı döktü...
Portekiz ve Brezilya da öyle... İşte benim Dünya Kupası'ndan aldığım mesaj: Ortak mutluluk yani sevinç gözyaşları... Ortak üzüntü... Yani gözlerden süzülen hüzün gözyaşları...
2002'deki Brezilya maçında bir genç kızımız ağladı diye nasıl da mutlu olmuştuk.
Bir daha soruyorum.
Sahi! Biz Ulusal Takımımız'ın arkasından en son ne zaman ağladık?
Yoksa ağlamayı mı bilmiyoruz? Daha kötüsü Ulusal Takım bizim için hiçbir şey ifade etmiyor mu? Hani diyorum biz milliyetçiyiz. Ülke sevgimiz, bayrak aşkımız her şeyin üstündedir. Peki Avrupa'nın gözyaşları ne oluyor?
Ulusal Takım'ı sevmeyi, ulusal formaya gönülden bağlı olmayı yeniden gözden geçirmeliyiz. Almanya elendiği zaman Alman seyircisinin haline bir bakın. Bir de İsviçre'ye elendikten sonra biz Türk ulusunun takındığı "Ne olmuş canım" tavrına... Alman seyircisi onca acıya rağmen İtalya'yı gönülden alkışladı. Biz olsak ne yapardık. Yuhalardık; ıslıklardık. Maçtan önce yaptığımız gibi maç sonrası da rakip seyirciyi döverdik!
NOT: Bizim Türk medyasını Dünya Kupası'nda izlemedim. Çünkü sokaktan geçen isimler bir uzman gibi yorum yaptı. "Bunlar futbol oynamayı bilmiyor" dedikleri İtalya ve Fransa finalde karşılaşacak. Ne söylesem ki? Benim gerçek meslektaşlarım için söyleyeceğim sözüm şudur: Öyleyse öl Sezar!