  |
|
'Öteki kadından nefret ediyorum kocamı ayartan o oldu'
Dünyanın en zor sorusudur; "Yanlış bir şeyler mi yaşıyorum?" Kime göre yanlış peki? Benim yanlışım başkasının doğrusu olamaz mı? Aşkta evrensel doğrular, yanlışlar var mı?
 Meğer ne kadar çok ikinci kadın varmış. Yasak ilişkileri eleştiren yazımda "Aslında bütün suç kadınlarda," dedim. Bir dokundum, bin ah işittim. Önce bir örnek... "Bugün yazınızı okudum. Yanlış bir şeyler yaşadığımı biliyorum ama engel olamıyorum. Yaşadıklarımı size özetleyeyim. Yeni bir işe başladım. O zaman erkek arkadaşım vardı ama her şey çok kötü gidiyordu. Hiç anlaşamıyorduk. O sırada, patronum beni etkilemeye başladı. O da ikinci evliliğini yapmak üzereydi. Belki ben boşluktaydım, bilemiyorum. Kendimi önce geri çektim, ilişkimi düzeltmeye çalıştım ama yalnız kalmak korkutuyordu. Sonra, ilişkimiz oldu. Bir süre geçti ve patronum evlendi. Ben düğününe gittim. Vicdan azabı yüzünden evlendiğini söyledi bana. Sonra beni çok sevdiğini anlattı. Biz yine başladık çünkü erkek arkadaşımdan ayrılmıştım. Sonra bir gün, patronum karısından ayrılmaya karar verdi, kadın evden kovdu. Sonra kadın, intihara kalktı ve ayrılamadılar. Patronumun annesi de ilişkimizi biliyor ve onaylıyor. Ama o karısından ayrılamıyor çünkü kadın ondan daha fazla para kazanıyor ve parasıyla onu eziyor. Borçları olduğu için, onları ödemek için biraz daha dayanıyor. Bana bir süre vermişti ama süreyi geçeli çok oldu. Sizce ben ne yapmalıyım? Yanlış bir şeyler mi yaşıyorum?" Dünyanın en zor sorusu bu. Yanlış bir şeyler mi yaşıyorum? Ne bileyim ben. Kime göre yanlış ayrıca. Bana yanlış olan başkasına doğru gelemez mi yani... Aşkta evrensel doğrular, yanlışlar var mıdır? Olsa aşk olur mu zaten... Yukarıdaki örnek, onlarca mailden sadece bir tanesi. Çoğunun teması aynı. 1. Biz ikinci kadınız, mutsuzuz, acı çekiyoruz ama ayrılamıyoruz. 2. Bana söz verdi, iki ay içinde ayrılacak, karısına mutlaka söyleyecek. 3. Karısını bırakamıyor tabii, vicdanı elvermiyor. Ne yapsın adam, çocuklar var. 4. Beni çok kıskanıyor, kimseyle görüşmeme izin vermiyor. 5. Yaptığımın yanlış olduğunu düşünüyorum ama kopamıyorum.
***
Gelelim madalyonun öteki yüzüne. Yine bir örnek. "Kocam beni defalarca aldattı. Ama günlük ilişkilerdi. Düzenim bozulmasın diye hepsine göz yumdum ama bu seferki ciddi galiba. Önemli günlerin hemen hepsini dışarıda geçiriyor. Benimle artık yatmıyor bile. Dışarı çıkarken fazla süsleniyor. Üstüne başına özen gösteriyor. Manikür bile yaptırmaya başladı. Sonunda canıma 'tak' dedi ve öteki kadını arayıp 'Buluşalım' dedim. Önce tepki verdi 'Yok öyle bir şey' diye. Sonra buluştuk. Kötü bir görüşme oldu. Kavga ettik. Sonra kocam öğrendi. O gece onunla da büyük bir kavga ettik, bana tokat attı. Ne yapacağım bilmiyorum. İki çocuğum var, maaşım üçümüzü geçindirecek durumda değil. Sizce nasıl davranmalıyım? Yine susmalı mıyım? İşin garibi ikinci kadın olan o değil, benim bence." Hadi bakalım buradan buyurun. Onlarca da bu tür mail aldım. Ortak noktalara gelince... 1. Kocamın kaçamaklarına hep göz yum dum. 2. Kocamla aramızda cinsel ilişki yok. 3. Düzenimi bozmak istemiyorum. 4. Öteki kadından nefret ediyorum. Koca mı ayartan o oldu.
***
Gelin de çıkın işin içinden. Haddim mi "Şunu yap, bunu yapma," demek. Haşa! Herkesin cehennemi kendisine. Ama yazımda hâlâ ısrarlıyım. Aslında bütün suç kadınlarda. Karısında, sevgilisinde, birinci, ikinci, üçüncü kadında... Biz ne ekiyorsak onu biçiyoruz, inanın.
|
